مَواهِبُ الجَلیل
(یا: مواهب الجلیل فی شرح مختصر الخلیل) تألیف محمد بن محمد رعینی، معروف به خطاب، در نیمۀ اول قرن ۱۰ق، کتابی به عربی، در فقه مالکی. شرحی است بر کتاب معروف المختصر، ضیاء الدین خلیل بن اسحاق جُندی، که به مختصر خلیل نیز شهره است. در میان شرح های بسیار بر المختصر این شرح بسیار معتبر و مورد توجه فقیهان مالکی است. حدوداً در نیمه اول قرن ۱۱ق، ابورشاد علی بن محمد اجهوری نیز کتابی، با نام مواهب الجلیل فی تحریر ماحواه مختصر خلیل در شرح مختصر خلیل نوشت که به شهرت کتاب خطاب نیست. مواهب الجلیل در ۸ جلد به چاپ رسیده است (بیروت، ۱۴۱۶ق).
(یا: مواهب الجلیل فی شرح مختصر الخلیل) تألیف محمد بن محمد رعینی، معروف به خطاب، در نیمۀ اول قرن ۱۰ق، کتابی به عربی، در فقه مالکی. شرحی است بر کتاب معروف المختصر، ضیاء الدین خلیل بن اسحاق جُندی، که به مختصر خلیل نیز شهره است. در میان شرح های بسیار بر المختصر این شرح بسیار معتبر و مورد توجه فقیهان مالکی است. حدوداً در نیمه اول قرن ۱۱ق، ابورشاد علی بن محمد اجهوری نیز کتابی، با نام مواهب الجلیل فی تحریر ماحواه مختصر خلیل در شرح مختصر خلیل نوشت که به شهرت کتاب خطاب نیست. مواهب الجلیل در ۸ جلد به چاپ رسیده است (بیروت، ۱۴۱۶ق).
wikijoo: مواهب_الجلیل