مهندسی پخش

مهندسی پخش ( به انگلیسی: Broadcast engineering ) نام شاخه ای از مهندسی برق و امروزه تا حدودی، مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات است، که با پخش رادیو و تلویزیون ارتباط دارد. مهندسی پخش هم پایانه استودیو، پایانه فرستنده و نیز پخش های از راه دور را شامل می شود. هر شبکه پخش یک مهندس پخش دارد، همچنین در حال حاضر ممکن است یک ( مهندس پخش ) از تمام گروه یک مرکز در یک شهر رفع احتیاج کند، یا یک مهندس قرارداد ( حضور داشته ) باشد، کسی که ضرورتاً خدماتش را به چندین مرکز ( معمولاً در بازارهای چند رسانه ای کوچک ) بر حسب نیاز ارائه می دهد.
امروزه وظایف یک مهندس پخش شامل نگهداری سیستم های اتوماسیون پخش برای استودیو و سیستم های انتقال اتوماتیک برای طرح فرستنده می شود. همچنین با توجه به دکل های مخابراتی، که باید با روشنایی و رنگ آمیزی مناسب نگهداری شوند وظایف مهمی برای این دسته از مهندسان وجود دارد. گاه وبیگاه مهندس پخش یک مرکز باید با ایرادات تداخل RF رو در رو شود، مخصوصاً بعد از این که یک مرکز تغییراتی را در امکانات فرستنده اش به وجود می آورد.
مهندسان پخش ممکن است بسته به سطح کاردانی و زمینهٔ تخصصشان سِمَت های مختلفی داشته باشند. چند عنوان استفاده شده به طور گسترده عبارت است از:
• مهندس طراحی پخش
• مهندس ادغام پخش
• مهندس سیستم های پخش
• مهندس IT پخش
• مهندس سیستم های IT پخش
• مهندس شبکه پخش
• مهندس نگهداری پخش
• مهندس پخش ویدئو
• مهندس پخش استودیوی تلویزیون
• مهندس پخش خارج
• مهندس پخش از راه دور
ممکن است لازم باشد، بسته به محیط فنی پخش، مهندسان پخش بعضی یا همهٔ مدارج ذیل را داشته باشند. اگر یکی از صلاحیت های رسمی موجود نباشد، یک درجهٔ مربوطه یا تجربهٔ حرفه ای معادل مطلوب است.
• مدرک در مهندسی برق
• مدرک در مهندسی الکترونیک
• مدرک در مهندسی ارتباطات از راه دور
• مدرک در مهندسی کامپیوتر
• مدرک در مدیریت سیستم اطلاعات
• مدرک در تکنولوژی پخش
• سطوح الف در ریاضیات یا فیزیک