مهندسی مکاترونیک ( به انگلیسی: mechatronics engineering ) ( مکانیزم و الکترونیک ) ، ترکیبی از هفت رشتهٔ مهندسی مکانیک، مهندسی الکترونیک، مهندسی کنترل، مهندسی مخابرات، مهندسی پروژه، مهندسی کامپیوتر و مهندسی مولکولی است. این رشته سعی بر آن دارد تا نگاهی یکپارچه به سیستم های تشکیل شده از اجزای مکانیکی، الکترونیکی، کنترلی و نرم افزار داشته باشد∗ . واژهٔ مکاترونیک توجه شما را به علم مکانیک و الکترونیک جلب می کند. هدف مکاترونیک این است که به سیستم های ساده تر، ارزان تر، راحت تر و انعطاف پذیرتر دست یابیم.
آقای تسورو موری یک مهندس ژاپنی شرکت یاسکاوا، در سال ۱۹۶۹ میلادی واژهٔ مکاترونیک را ابداع کرد و به کار برد. واژهٔ مکاترونیک جایگزین واژهٔ سیستم های الکترومکانیکی شد و تا حدی کمتر هم به جای مهندسی کنترل و اتوماسیون به کار گرفته می شود.
از لحاظ شخصیتی، رشته مهندسی مکاترونیک مناسب افرادی است که دارای ویژگی های زیر بوده یا به دنبال یافتن این توانایی ها باشند:
• انجام کارهای گروهی
• دید کلی در اکثر علوم و ایجاد درک عمیق در آن ها با گذر زمان و کسب تجربه
• سخت کوشی و تلاش زیاد
• توانایی ایجاد ارتباط بالا
• مدیریت و رهبری تیم
• لذت بردن از تکنولوژی و فناوری های جدید
• تلفیق تئوری با تجربه و انجام کارهای عملی
• خلاقیت و ایجاد ایده های نو
• تفکر و تحلیل و ارائه راه حل
• قدرت تصمیم گیری بالا
• علاقه مند به ریاضیات، فیزیک، و مکانیک و ساخت ربات
علم مهندسی سایبرنتیک با مسئلهٔ مهندسی کنترل سیستم های مکانیکی سر و کار دارد. مکاترونیک برای کنترل یا تنظیم چنین سیستم هایی به کار گرفته می شود. تجهیزات تولید مدرن شامل ماژول های مکاترونیکی می شود که بر مبنای یک ساختار کنترلی هدفمند، در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. که شناخته شده ترین ساختارها عبارتند از: ارتباط زنجیره ای و ترکیبی.
در رشتهٔ مکاترونیک، سیستم های هایبرید مهم شامل: سیستم های تولید، راه اندازهای هَمکُـنِشی، روبات های اکتشاف فضایی، زیرسیستم های خودکار از قبیل سیستم های ترمزگیری ضدقفل، همچنین تجهیزاتی پر کاربرد در زندگی روزانهٔ ما، از جمله دوربین های عکاسی با قابلیت تنظیم خودکار تصویر، ویدئو، دیسک های سخت، پخش کننده های لوح فشرده، ماشین های لباسشویی و … می شود.
یک فرد با درجه مهندسی مکاترونیک، معمولاً درس هایی در موضوعات ریاضیات مهندسی، مکانیک، طراحی اجزای ماشین، طراحی مکانیکی، ترمودینایک، مدارات و سیستم ها، الکترونیک و مخابرات، نظریه کنترل، برنامه نویسی، پردازش سیگنال های دیجیتالی، مهندسی قدرت، رباتیک را می گذراند و معمولاً یک پایان نامه در سال آخر خواهد داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآقای تسورو موری یک مهندس ژاپنی شرکت یاسکاوا، در سال ۱۹۶۹ میلادی واژهٔ مکاترونیک را ابداع کرد و به کار برد. واژهٔ مکاترونیک جایگزین واژهٔ سیستم های الکترومکانیکی شد و تا حدی کمتر هم به جای مهندسی کنترل و اتوماسیون به کار گرفته می شود.
از لحاظ شخصیتی، رشته مهندسی مکاترونیک مناسب افرادی است که دارای ویژگی های زیر بوده یا به دنبال یافتن این توانایی ها باشند:
• انجام کارهای گروهی
• دید کلی در اکثر علوم و ایجاد درک عمیق در آن ها با گذر زمان و کسب تجربه
• سخت کوشی و تلاش زیاد
• توانایی ایجاد ارتباط بالا
• مدیریت و رهبری تیم
• لذت بردن از تکنولوژی و فناوری های جدید
• تلفیق تئوری با تجربه و انجام کارهای عملی
• خلاقیت و ایجاد ایده های نو
• تفکر و تحلیل و ارائه راه حل
• قدرت تصمیم گیری بالا
• علاقه مند به ریاضیات، فیزیک، و مکانیک و ساخت ربات
علم مهندسی سایبرنتیک با مسئلهٔ مهندسی کنترل سیستم های مکانیکی سر و کار دارد. مکاترونیک برای کنترل یا تنظیم چنین سیستم هایی به کار گرفته می شود. تجهیزات تولید مدرن شامل ماژول های مکاترونیکی می شود که بر مبنای یک ساختار کنترلی هدفمند، در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. که شناخته شده ترین ساختارها عبارتند از: ارتباط زنجیره ای و ترکیبی.
در رشتهٔ مکاترونیک، سیستم های هایبرید مهم شامل: سیستم های تولید، راه اندازهای هَمکُـنِشی، روبات های اکتشاف فضایی، زیرسیستم های خودکار از قبیل سیستم های ترمزگیری ضدقفل، همچنین تجهیزاتی پر کاربرد در زندگی روزانهٔ ما، از جمله دوربین های عکاسی با قابلیت تنظیم خودکار تصویر، ویدئو، دیسک های سخت، پخش کننده های لوح فشرده، ماشین های لباسشویی و … می شود.
یک فرد با درجه مهندسی مکاترونیک، معمولاً درس هایی در موضوعات ریاضیات مهندسی، مکانیک، طراحی اجزای ماشین، طراحی مکانیکی، ترمودینایک، مدارات و سیستم ها، الکترونیک و مخابرات، نظریه کنترل، برنامه نویسی، پردازش سیگنال های دیجیتالی، مهندسی قدرت، رباتیک را می گذراند و معمولاً یک پایان نامه در سال آخر خواهد داشت.
wiki: مهندسی مکاترونیک