مهندسی صنایع ( به انگلیسی: Industrial Engineering ) شاخه ای از مهندسی است، که می کوشد با توسعه، بهبود و یکپارچه سازی سامانه های پیچیده، افراد، پول، دانش، اطلاعات، تجهیزات، انرژی و مواد، فرایندها، سامانه ها و سازمان های پیچیده را بهینه سازی کند. [ ۱]
مهندسی صنایع به طور کلی اثربخشی، کارایی، تطبیق پذیری، پاسخ گویی، کیفیت و بهبود مستمر کالاها، خدمات و سودآوری را مدنظر قرار می دهد. پیشینه کاربردی مهندسی صنایع به نخستین سال های انقلاب صنعتی بازمی گردد، ولی از نظر آکادمیک و علمی، مهندسی صنایع نخستین بار توسط فردریک تیلور به کار برده شد.
مهندسی صنایع ابتدا به عنوان یک شاخه فرعی از مهندسی مکانیک شناخته می شد، در سال ۱۹۰۹ دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا نخستین دپارتمان مستقل رشته مهندسی صنایع را بنیان نهاد.
در زمان فردریک تیلور که تعدادی از موضوعات مدیریتی توسط وی ارائه گردید توسط افراد دیگر برای اینکه اهمیت این موضوعات و نیز جایگاه دست اندرکاران مربوطه از رشته های مهندسی کمتر نمود داده نشود و مهندسین برای آن ها نیز اهمیت قائل شوند از اصطلاح مهندسی صنایع استفاده شد. موضوعات با نام مهندسی صنایع بخشی از موضوعات علم مدیریت می باشد. فردریک تیلور ( ۱۹۱۵–۱۸۵۶ ) بنیان گذار مدیریت علمی را پدر مهندسی صنایع می دانند.
تعاریفی که از مهندسی صنایع ارائه می شود مانند اینکه رشته ای است که با طراحی، ارزیابی، بهبود، و پیاده سازی سامانه های یکپارچه از افراد، مواد، اطلاعات، تجهیزات و انرژی مرتبط می باشد، بیانی از علم مدیریت می باشد. مهندسی صنایع آن گونه که در ایران تدریس می شود مبتنی بر بهینه سازی، بهینه سازی خطی ( تحقیق در عملیات ) کارسنجی و زمان سنجی می باشد.
دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف به عنوان نخستین دانشکده مهندسی صنایع کشور در سال ۱۳۴۷ با پذیرش ۳۹ دانشجو آغاز به کار کرد. در سال ۱۳۵۲ نیز دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران آغاز به کار کرد؛ و در سال ۱۳۵۵ گروه مستقلی تحت عنوان مهندسی صنایع در دانشگاه صنعتی امیرکبیر ( پلی تکنیک تهران ) تشکیل شد و نخستین گروه فارغ التحصیلان دانشکدهٔ مهندسی صنایع این دانشگاه در سال ۱۳۶۲ وارد جامعهٔ صنعتی کشور گردید. با گذشت زمان، این رشته به عنوان رشته ای در دانشگاه های مختلف کشور جایگاه خود را پیدا کرده است. [ ۲]
عناوین برخی از دروس اجباری رشته تحصیلی مهندسی صنایع در دانشگاه های ایران ( در مقطع تحصیلی کارشناسی ) [ نیازمند منبع] موارد زیر هستند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمهندسی صنایع به طور کلی اثربخشی، کارایی، تطبیق پذیری، پاسخ گویی، کیفیت و بهبود مستمر کالاها، خدمات و سودآوری را مدنظر قرار می دهد. پیشینه کاربردی مهندسی صنایع به نخستین سال های انقلاب صنعتی بازمی گردد، ولی از نظر آکادمیک و علمی، مهندسی صنایع نخستین بار توسط فردریک تیلور به کار برده شد.
مهندسی صنایع ابتدا به عنوان یک شاخه فرعی از مهندسی مکانیک شناخته می شد، در سال ۱۹۰۹ دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا نخستین دپارتمان مستقل رشته مهندسی صنایع را بنیان نهاد.
در زمان فردریک تیلور که تعدادی از موضوعات مدیریتی توسط وی ارائه گردید توسط افراد دیگر برای اینکه اهمیت این موضوعات و نیز جایگاه دست اندرکاران مربوطه از رشته های مهندسی کمتر نمود داده نشود و مهندسین برای آن ها نیز اهمیت قائل شوند از اصطلاح مهندسی صنایع استفاده شد. موضوعات با نام مهندسی صنایع بخشی از موضوعات علم مدیریت می باشد. فردریک تیلور ( ۱۹۱۵–۱۸۵۶ ) بنیان گذار مدیریت علمی را پدر مهندسی صنایع می دانند.
تعاریفی که از مهندسی صنایع ارائه می شود مانند اینکه رشته ای است که با طراحی، ارزیابی، بهبود، و پیاده سازی سامانه های یکپارچه از افراد، مواد، اطلاعات، تجهیزات و انرژی مرتبط می باشد، بیانی از علم مدیریت می باشد. مهندسی صنایع آن گونه که در ایران تدریس می شود مبتنی بر بهینه سازی، بهینه سازی خطی ( تحقیق در عملیات ) کارسنجی و زمان سنجی می باشد.
دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف به عنوان نخستین دانشکده مهندسی صنایع کشور در سال ۱۳۴۷ با پذیرش ۳۹ دانشجو آغاز به کار کرد. در سال ۱۳۵۲ نیز دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران آغاز به کار کرد؛ و در سال ۱۳۵۵ گروه مستقلی تحت عنوان مهندسی صنایع در دانشگاه صنعتی امیرکبیر ( پلی تکنیک تهران ) تشکیل شد و نخستین گروه فارغ التحصیلان دانشکدهٔ مهندسی صنایع این دانشگاه در سال ۱۳۶۲ وارد جامعهٔ صنعتی کشور گردید. با گذشت زمان، این رشته به عنوان رشته ای در دانشگاه های مختلف کشور جایگاه خود را پیدا کرده است. [ ۲]
عناوین برخی از دروس اجباری رشته تحصیلی مهندسی صنایع در دانشگاه های ایران ( در مقطع تحصیلی کارشناسی ) [ نیازمند منبع] موارد زیر هستند:
wiki: مهندسی صنایع