مهندسی ساختمان

به یک ساختار معماری یا مهندسی ثابت که مجزا از دیگر ساختارها قابل تشخیص باشد یک سازه یا ابنیهٔ فنی می گویند. سازه بخشی از حجم است که بارهای وارده را تحمل و به محیط اطراف منتقل می سازد. شایان ذکر است که در سازه های معماری نیروها ( بارهای مرده، زنده، زلزله، برف و باد ) از طریق تیرچه ها به تیر اصلی و از تیر اصلی به ستون ها و از ستون ها به پی منتقل می شود و پی ها نیروها را به خاک منتقل می کنند؛ به عبارت دیگر، سازه حافظ فرم خارجی اجسام در برابر بارهای وارده است.
سازه یا آزاد است، یعنی اتصال مشخصی با زمین ندارد، مانند هواپیما که یک نوع سازه است، یا ممکن است غیرآزاد باشد، یعنی اتصال مشخصی با زمین دارد.
سازه ممکن است دائمی باشد، مانند ساختمان ها، پل ها، سدها و دکل های برق، یا موقتی باشد، مانند چادرهای نمایشگاهی، دکل های تبلیغاتی و داربست های فلزی. امروزه مدل سازی اطلاعات ساختمان تغییر شگرفی در صنعت ساختمان کشورهای پیشرفته به وجود آورده است و بهره وری این بخش را افزایش داده است. [ ۱]
• سازه های وزنی
• سازه های لایه ای
• سازه های اسکلتی: ۱. قاب ۲. خرپا
• سازه های پوسته
• سازه های ترکیبی
اعضای سازه عبارتند از تیر، ستون، دستک، شبکه، کابل و شمع، و دال. بیشترِ مصالحی که در یک سازه استفاده می شود بتن و فولاد است.
در کارهای ساختمانی انواع مختلفی از شمع ها، بر حسب شرایط تحت الارضی ، سطح آب زیر زمینی ، و نوع باری که باید حمل شود ، مورد استفاده قرار می گیرد . شمع ها بر حسب مصالحی که از آن ساخته می شوند ، دارای انواع زیر هستند  : 1 - شمع های فولادی 2 - شمع های بتنی 3 - شمع های چوبی 4 - شمع های مرکب