مهندسی

مُهَندِسی استفاده از روش های علمی برای طراحی یا ساخت است. مهندسی به کارگیری علوم با استفاده از قوانین طبیعت و فیزیکی به منظور ساخت و طراحی مواد، ساختارها، ماشین ها، ابزار و سامانه ها یا پردازش ها است. شخصی که در رشته مهندسی تحصیل کرده است را مهندس می نامند.
انجمن مهندسین آمریکایی برای پیشرفت حرفه ای، مهندسی را به صورت زیر تعریف کرد:
کاربرد خلاقانه اصول علمی برای طراحی یا توسعه ساختارها، ماشین ها، ابزار یا فرایندهای ساخت یا برای کار جداگانه و همراه با آن ها یا ساخت و به کارگیری موارد مشابه با آگاهی کامل از طراحی آن ها یا پیش بینی عملکرد آن ها تحت شرایط عملیاتی خاص و به عنوان یک نقش اقتصاد عملیاتی یا امنیت زندگی یا دارایی به آن ها احترام گذاشته می شود. کسی که کارهای مهندسی انجام می دهد را مهندس گویند و کسی که پروانهٔ انجام کارهایی برای اهداف رسمی مثل مهندسی حرفه ای، نمایندهٔ مهندسی طراحی، مهندسی دارای پروانه، مهندسی شرکت ثبت شده یا مهندسی اروپایی را دارد.
مهندسی از قرون وسطی و در زمانی که انسان ها اختراع های مثل چرخ و قرقره را داشتند وجود دارد. هرکدام از این اختراع ها با تعریف مدرن از مهندسی مطابقت دارد و اصول مکانیکی اصلی برای ساخت اهداف و ابزار مفید را کشف کرد.
خود اصطلاح مهندسی نیز ریشه شناسی دارد که از واژۀ مهندسی آمده و به سال ۱۳۰۰ و از زمانی بر می گردد که واژه مهندسی ( کسی که بر روی موتور کار می کند ) را به سازنده موتورهای مهندسی می گویند. اکنون در این زمینه موتور، به ماشین نظامی مثل موتورهای مکانیکی در جنگ گفته می شود. نمونه های این استفاده مطلق در این زمان، محصولات مهندسی شده نظامی مثل محصولات نظامی مهندسین هستند.
خود واژه موتور یک منشأ قدیمی تر دارد که از واژه ای لاتین به معنای کیفیت کامل و به خصوص قدرت ذهنی می آید. سپس با طراحی ساختارهای تمدن مثل پل ها و ساختمان ها به صورت یک اصل فنی، اصلاح مهندسی شهری دارد و اثر کار شد و روشی برای تمایز قائل شدن بین این ساختارهای اختصاصی پروژه های غیرنظامی و اصیل در اصل قدیمی تر مهندسی نظامی هستند.
فانوس اسکندریه، اهرام مصر، باغ های معلق بابل، قلعه آکروپلیس و پارتنون اریوپان یا ابپا و کلوسوم تیوتی ها کان و مهرها و اقوام مایا، اینکا، امپراتوری آزتک، دیوار بزرگ چین، معبد بریهاد سوارتانجاوور در بین دیگران شهرتی برای مهارت مهندسین شهری و نظامی باستان هستند؛ اما مهندسین اولیه شهری را من هوتپ می نامیدند.

مهندسی (engineering)
کاربرد علم برای طراحی، ساخت، تعمیر و نگهداری کارخانه، ماشین ، جاده، راه آهن، پل ، تأسیسات بندری، موتور، کشتی، هواپیما و فرودگاه ، فضاپیماها و ایستگاه های فضایی، و نیز تولید، انتقال، و استفاده از برق. شاخه های اصلی مهندسی عبارت اند از هوافضا، شیمی، عمران، رایانه، برق، الکترونیک، گاز، دریا، مواد، مکانیک، معدن، تولید، رادیو، و سازه. برای اشتغال در حرفۀ مهندسی تحصیلات دانشگاهی و تجربۀ عملی ضروری است، اما مهندسان متخصص معمولاً با کارآموزی یا آموزش های مشابه مهارت های لازم را کسب می کنند.