فرهنگ اسم ها
معنی: ماه خانم، ماه بانو، ( فارسی ـ عربی ) ( مَه = ماه، ستی = مخفف سیدتی )، ( اَعلام ) مهستی گنجوی [قرن هجری] شاعره ی ایرانی که بعضی او را معاصر سلطان سنجر و بعضی معاصر سلطان محمود غزنوی دانسته اند، مهستی چنگ و عود را استادانه می نواخت و شهرتش بیشتر به خاطر رباعی هایی است که سروده، دیوانش چاپ شده است، ( فارسی ـ عربی ) ( مَه = ماه + ستی = مخفف سیدتی )، ( در اعلام ) مهستی گنجوی شاعره ی ایرانی که بعضی او را معاصر سلطان سنجر و بعضی معاصر سلطان محمود غزنوی دانسته اند، مه ( فارسی، ماه ) + سیتی ( عربی، سیدتی ) ماه خانم
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم دختر، اسم فارسی، اسم عربی، اسم طبیعت، اسم کهکشانی
لغت نامه دهخدا
داشت زالی به روستای تکاو
مهستی نام دختری و سه گاو.
سنائی.
ستی و مهستی را بر غزلهاشبی صد گنج بخشی در مثلها.
نظامی.
دختر اندر شکم پسر نشودمهستی را که دل پسر خواهد.
سعدی.
فرهنگ فارسی
(اسم ) نامی است از نامهای زنان : داشت زالی بروستای چکاو مهستی نام دختری و دو گاو... ( سنائی . کلیله )
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
افتخار دَدِه بالا ( ۲۵ آبان ۱۳۲۵ – ۴ تیر ۱۳۸۶ ) که با نام هنری مهستی شناخته می شد، خوانندهٔ موسیقی سنتی و پاپ ایرانی بود.
او در طول بیش از چهار دهه فعالیت بیش از ۲۰۰ ترانه اجرا کرد. مهستی دارای گسترهٔ صوتی متزوسوپرانو بود. او ابتدا توسط اکبر گلپایگانی کشف شد و در ۱۸ سالگی نیز با پرویز یاحقی آشنا شد و در سن ۲۰ سالگی اولین اجرای خود به نام «آنکه دلم را برده خدایا» ( گل های رنگارنگ شماره ۴۲۰ ) را منتشر کرد که در مقام شوشتری اجرا شده بود. وی کمی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ از ایران خارج شد. ابتدا به لندن و سپس برای همیشه به ایالات متحده آمریکا رفت و تا زمان درگذشت در شهر سانتاروزا زندگی می کرد. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانه های پاپ، سنتی و مردمی هستند. مهستی خواهر کوچک تر هایده، خوانندهٔ ایرانی بود.
... [مشاهده متن کامل]
مهستی در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران، خیابان ایران ( خیابان عین الدوله ) ، زاده شد. پدر وی محمد دده بالا که متولد روستای دده بالا از توابع شهر تبریز بود و مادرش از ثروتمندان اهل رشت بود. او خواهر هایده، یکی از خوانندگان سرشناس ایرانی بود. پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. یاحقی صدای او را در یکی از نشست ها به طور اتفاقی می شنود و بسیار به صدایش علاقه مند می شود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق می کند. اکبر گلپایگانی در مصاحبه ای عنوان می کند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کرده است. هایده از مهستی بزرگ تر بود اما مهستی به علت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام هنری خود را از مهستی گنجوی شاعر معروف ایرانی برگرفت.
شروع کار مهستی در سن ۱۹ سالگی در برنامهٔ گل ها شمارهٔ ۴۲۰ و با خواندن ترانه ای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی سنتی ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ به خصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷، آهنگ هایی نیز در این سبک اجرا نمود. نخستین کار وی در این زمینه ترانهٔ بچه نشو ای دل ساختهٔ جهانبخش پازوکی بود.
پیش از انقلاب، همسر نخست مهستی پس از مدتی زندگی با او، عاشق فیروزه خوانندهٔ کوچه بازاری شد و از مهستی جدا شد. مهستی علاقهٔ زیادی به همسرش داشت و با این رخداد بسیار غمگین شد و ترانه های بیا خونه، بازیچه و سرانجام دلقک را خطاب به کورس ناظمیان، همسر نخست خود خواند ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد. مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج، جدایی بود. بعد از این دو جدایی تصمیم گرفت که تنها زندگی کند و با مادر خود در فرمانیهٔ تهران زندگی کرد. وی از ازدواج نخست با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر ناظمیان شد. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود. مهستی از تنها دختر خود یعنی سحر دو نوهٔ دختری به نام های ناتاشا و ناتالی داشت.
او در طول بیش از چهار دهه فعالیت بیش از ۲۰۰ ترانه اجرا کرد. مهستی دارای گسترهٔ صوتی متزوسوپرانو بود. او ابتدا توسط اکبر گلپایگانی کشف شد و در ۱۸ سالگی نیز با پرویز یاحقی آشنا شد و در سن ۲۰ سالگی اولین اجرای خود به نام «آنکه دلم را برده خدایا» ( گل های رنگارنگ شماره ۴۲۰ ) را منتشر کرد که در مقام شوشتری اجرا شده بود. وی کمی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ از ایران خارج شد. ابتدا به لندن و سپس برای همیشه به ایالات متحده آمریکا رفت و تا زمان درگذشت در شهر سانتاروزا زندگی می کرد. بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانه های پاپ، سنتی و مردمی هستند. مهستی خواهر کوچک تر هایده، خوانندهٔ ایرانی بود.
... [مشاهده متن کامل]
مهستی در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران، خیابان ایران ( خیابان عین الدوله ) ، زاده شد. پدر وی محمد دده بالا که متولد روستای دده بالا از توابع شهر تبریز بود و مادرش از ثروتمندان اهل رشت بود. او خواهر هایده، یکی از خوانندگان سرشناس ایرانی بود. پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. یاحقی صدای او را در یکی از نشست ها به طور اتفاقی می شنود و بسیار به صدایش علاقه مند می شود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق می کند. اکبر گلپایگانی در مصاحبه ای عنوان می کند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کرده است. هایده از مهستی بزرگ تر بود اما مهستی به علت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت. وی نام هنری خود را از مهستی گنجوی شاعر معروف ایرانی برگرفت.
شروع کار مهستی در سن ۱۹ سالگی در برنامهٔ گل ها شمارهٔ ۴۲۰ و با خواندن ترانه ای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی سنتی ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ به خصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷، آهنگ هایی نیز در این سبک اجرا نمود. نخستین کار وی در این زمینه ترانهٔ بچه نشو ای دل ساختهٔ جهانبخش پازوکی بود.
پیش از انقلاب، همسر نخست مهستی پس از مدتی زندگی با او، عاشق فیروزه خوانندهٔ کوچه بازاری شد و از مهستی جدا شد. مهستی علاقهٔ زیادی به همسرش داشت و با این رخداد بسیار غمگین شد و ترانه های بیا خونه، بازیچه و سرانجام دلقک را خطاب به کورس ناظمیان، همسر نخست خود خواند ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد. مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج، جدایی بود. بعد از این دو جدایی تصمیم گرفت که تنها زندگی کند و با مادر خود در فرمانیهٔ تهران زندگی کرد. وی از ازدواج نخست با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر ناظمیان شد. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود. مهستی از تنها دختر خود یعنی سحر دو نوهٔ دختری به نام های ناتاشا و ناتالی داشت.
مهستی : مهستی ( فارسی ـ عربی ) ( مَه = ماه ستی = مخفف سیدتی. مهستی : � مهستی کلمه مرکب است چه مه به فتح میم [ مَه ] مخفف ماه است و به کسر میم [ مِه ] به معنی بزرگ، و ستی مخفف سیدتی است که در این زمان خانم را گویند. �
... [مشاهده متن کامل]
مهستی به معنی بانوی بزرگ . ماه خانم . ماه بانو . بانوی ماه . بانویی که چون ماه می درخشد. بانوی بزرگ و زیبا و نورانی و درخشان .
... [مشاهده متن کامل]
مهستی به معنی بانوی بزرگ . ماه خانم . ماه بانو . بانوی ماه . بانویی که چون ماه می درخشد. بانوی بزرگ و زیبا و نورانی و درخشان .
تلفظ مِهسَتیMEHSATI هست نه اون چیزی که عامه بیسواد مردم بیان می کنند
یک شاعر گمنام ایرانی بودن
یک شاعر گمنام ایرانی بودن
آیا نمیشه گفت "مهستی" ترکیب دو کلمه "مه" و "هستی" به معنای" ماه یا زیباروی جهان" است؟
ست و ستی ریشه ایرانی دارند و به چم بانو هستند.
ریشه نیا هندو اروپایی: *str�H به معنی زن
ریشه نیا ایرانی: *str�H - čī
سنسکریت:�स्त्री� ( strī́ )
اوستایی:�𐬯𐬙𐬭𐬍 � ( strī )
سغدی:� ( ə ) strīč
... [مشاهده متن کامل]
پشتو:�ښځه� ( ẍ�źa )
کورمانجی:�st�
فارسی دری: ست، ستی
فارسی میانه: srīgar
ریشه نیا هندو اروپایی: *str�H به معنی زن
ریشه نیا ایرانی: *str�H - čī
سنسکریت:�स्त्री� ( strī́ )
اوستایی:�𐬯𐬙𐬭𐬍 � ( strī )
سغدی:� ( ə ) strīč
... [مشاهده متن کامل]
پشتو:�ښځه� ( ẍ�źa )
کورمانجی:�st�
فارسی دری: ست، ستی
فارسی میانه: srīgar
ماه بانو
مه=ماه
ستی ( عربی ) = بانو
گرتورا مهستی باید
آنک او را ببر، مرا شاید ( سنایی )
آنک = آنست
مه=ماه
ستی ( عربی ) = بانو
گرتورا مهستی باید
آنک او را ببر، مرا شاید ( سنایی )
آنک = آنست
مِهسَتی تشکیل شده از مه به معنای بزرگ و ستی به معنای بانو، پس مهستی یعنی بانوی بزرگ.
مهستی نه عربی است و نه ترکی
مهستی از "مه" به معنای ( بزرگ ) و "است/اشت" پسوند ( ترین ) و پسوند "ی" ( نسبت ) است.
برای نمونه: بهشتی ( به اشت ی ) ، کهستی ( که ست ی ) و دیگرها
دقیقن هم ارز واژه انگلیسی majesty از ( maj est y )
... [مشاهده متن کامل]
Maj در زبان های هندو - اروپایی به معنای بزرگ ( mag, mah, meh ) مانند major ( مِهتَر = اکثر )
و پسوند est همچون در best ( بهست، بهشت = بهترین )
و پسوند y
مهستی از "مه" به معنای ( بزرگ ) و "است/اشت" پسوند ( ترین ) و پسوند "ی" ( نسبت ) است.
برای نمونه: بهشتی ( به اشت ی ) ، کهستی ( که ست ی ) و دیگرها
دقیقن هم ارز واژه انگلیسی majesty از ( maj est y )
... [مشاهده متن کامل]
Maj در زبان های هندو - اروپایی به معنای بزرگ ( mag, mah, meh ) مانند major ( مِهتَر = اکثر )
و پسوند est همچون در best ( بهست، بهشت = بهترین )
و پسوند y