مهره های سینه ای تعدادی مهره در ستون فقرات مهره داران هستند که بخش میانی آن در میان مهره های گردنی و کمری را تشکیل می دهند که به آنها مهره های پشتی هم می گویند. در انسان ها، اندازه این مهره ها به نسبت متوسط است و با حرکت به سوی پایین ستون فقرات اندازه شان بیشتر می شود، به گونه ای که بالاترین مهرهٔ سینه ای بسیار کوچکتر از پایین ترین آن ها است. ویژگی اصلی این مهره ها اتصال آن ها به استخوان های قفسه سینه و دنده ها است. این مهره ها دارای چهار سطح اضافی مفصلی هستند و به دلیل همین اتصال در حرکات فلکشن و فلکشن جانبی دارای محدودیت می باشند. همچنین زائده های شوکی این مهره ها بلند و به سمت پایین متمایل هستند و به همین دلیل حرکت هایپر اکستنشن ستون مهره ها در این قسمت محدود شده است.
تعداد مهره های سینه ای در مهره داران گوناگون متفاوت است. انسان ها ۱۲ مهره از این نوع دارند. کیسه داران اغلب ۱۳ مهره سینه ای دارند، اگرچه در میان وامبت ها و موش کورهای کیسه دار این تعداد به ۱۵ می رسد و در بادپرکیسه دارها به ۱۲. [ ۱] در میان دیگر پستانداران، تعداد ۱۲ تا ۱۵ مهرهٔ سینه ای معمول است، با استثنای ۱۸ تا ۲۰ تا در اسب ها، تاپیرها، کرگدن ها، فیل ها و تنبل در داشتن بیشترین تعداد مهره با ۲۵ عدد، و نیز کمترین تعداد با ۹ تا در میان آب بازسانان. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتعداد مهره های سینه ای در مهره داران گوناگون متفاوت است. انسان ها ۱۲ مهره از این نوع دارند. کیسه داران اغلب ۱۳ مهره سینه ای دارند، اگرچه در میان وامبت ها و موش کورهای کیسه دار این تعداد به ۱۵ می رسد و در بادپرکیسه دارها به ۱۲. [ ۱] در میان دیگر پستانداران، تعداد ۱۲ تا ۱۵ مهرهٔ سینه ای معمول است، با استثنای ۱۸ تا ۲۰ تا در اسب ها، تاپیرها، کرگدن ها، فیل ها و تنبل در داشتن بیشترین تعداد مهره با ۲۵ عدد، و نیز کمترین تعداد با ۹ تا در میان آب بازسانان. [ ۲]
wiki: مهره های سینه ای