مهراج

فرهنگ اسم ها

اسم: مهراج (پسر) (سانسکریت) (تلفظ: mahrāj) (فارسی: مهراج) (انگلیسی: mahraj)
معنی: نام رایج پادشاهان هندوستان، ( در قدیم ) مهاراجه، عنوان هر یک از افراد طبقه ای ممتاز در هند، شاه، امیر
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم پسر، اسم سانسکریت

لغت نامه دهخدا

مهراج. [ م َ ] ( سانسکریت ، ص مرکب ، اِ مرکب ) مه راجه. مهاراجه. راجه بزرگ. و آن لقبی است فرمانروایان نواحی هند را. نام پادشاه هند. پادشاه هندوستان و هندوان او را مهاراج نامند. ( جهانگیری ). صورتی از مهاراجه. نام عامی است برای پادشاهان هندوستان. بزرگتر پادشاهان هندوستان را مهراج خوانند. ( مجمل التواریخ و القصص ) :
این سر و تاج غز و آن کت مهراج هند
این کُلَه ِ خان چین وآن کمر قیصری.
عمعق.
هیبتش تاج از سر مهراج هند انداخته
صولتش خون از دل طمغاج خان انگیخته.
خاقانی.
تاج بربود از سر مهراج زنگ
یاره طمغاج خان کرد آفتاب.
خاقانی.
و زابج جزایر جابه می باشد به حدود هند است و پادشاه آنجا را مهراج خوانند. ( نزهةالقلوب چ اروپا مقاله سوم ص 230 ).

فرهنگ فارسی

پادشاه بزرگ هندوستان است که او را بن کش میگفتند و در آن ولایات او را بمنزله جمشید و فریدون میشمردند و شهر بهار از ابنیه او بوده . علم موسیقی را که در هندی راگ گویند او در گوالیار شایع کرد. در آخر عهد مهراج بهود برادرزاده اش از او رنجیده بایران آمد و بزابلستان رفته به گرشاسب که در آنوقت جهان پهلوان و حاکم سیستان و سند بود پناه برد و گرشاسب بحمایت او با سپاهی بزرگ باذن ضحاک متوجه هند شد و در پنجاب با مالچنه سپهسالار مهراج مقابله و مقاتله کرد و بر او مظفر شد و بهندوستان رفت و بالاخره مهراج بعضی از بلاد را به برادرزاده خود واگذاشته با گرشاسب مودت و مصالحه کرد . آنگاه با گرشاسب مراجعت نمود . گویند مهراج تا هفتصد سال بدولت و اقبال بزیست و از وی چهارده پسر بماند بهتر و مهتر آنان گیشوراج ولیعهد او بود .
مه راجه . مهاراجه راجه بزرگ . نام پادشاه هند .

واژه نامه بختیاریکا

( عر ) ؛ معراج؛ سربر داشته؛ نیش سگ

پیشنهاد کاربران

آریایی:
مهراج نامی پسرانه در ایران با ریشه سانسکریت به مانای
پادشاه بزرگ ( و نیز مهاراجه )
مه = بزرگ
راج=rajah ( راجه= پادشاه در هندوستان )
که با واژه های زیر پیوند دارد:
rex
regal
royal
rial
ری ( شهر ری به مانای شهر پادشاهی )
به واژه ری در آبادیس نگر شود.

بپرس