مهاجران و انصار

[ویکی فقه] انصار با مهاجران رابطه خوبی داشتند تا جای که انصار دارایی خانه خود را در اختیار مهاجران قرار می دادندو آنان را در محصولات کشاورزی خود شریک می کردند.
با هجرت پیامبر به یثرب و تبدیل آن به تنها پایگاه امن اسلامی در منطقه، سیر آرام مهاجرت به این شهر آغاز گردید؛ اما روند آن پس از جنگ خندق ، شتاب یافت، ازاین رو در دوره نخست مدنی (۵ سال نخستین) شمار مهاجران اندک بود که بخشی از آن ها مکی و بخشی صحرانشین بودند.انصار به نوعی مهاجران را همچون افراد خودی پذیرفتند و کاستی هایشان را جبران کردند و زمینه ادامه حیات آن ها را در یثرب فراهم کردند.پیش از آن که پیامبر در هجرت خود به یثرب برسد بسیاری از مهاجران مجرد در منطقه قبا و در خانه کلثوم بن هدم که به بیت العزاب (خانه مجردان) مشهور شد مستقر شده بودند؛ اما با ساخته شدن مسجد و بنای صفّه، آنجا مهمانسرای مهاجران مجرد گردید و انصاریان کمکهای غذایی خود را به آن جا می فرستادند:«یاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا اَنفِقوا مِن طَیِّبتِ ما کَسَبتُم ومِمّا اَخرَجنا لَکُم مِنَ الاَرضِ ولا تَیَمَّموا الخَبیثَ مِنهُ تُنفِقونَ ولَستُم بِاخِذیهِ اِلاّ اَن تُغمِضوا فیهِ واعلَموا اَنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمید» در این آیه از مؤمنان خواسته شده از محصولات مرغوب خود انفاق کنند و بدانها گوشزد شده که خداوند از شما بی نیاز است.به روایت سدی این آیه درباره انصار و کمکهای آن ها نازل شده است.
← حمایت از خانواده های مهاجر
۱. ↑ الطبقات، ج۱، ص۲۳۳.۲. ↑ تاریخ طبری، ج۲، ص۱۰۶.۳. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۶۷.
مرکز دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «انصار».
...