منیف عبدالرحمان

دانشنامه آزاد فارسی

مُنیف، عَبْدُالرَّحمان (اردن ۱۹۳۳)
مُنیف، عَبْدُالرَّحمان
رمان نویس، اقتصاددان و روشنفکر سعودی. دانش آموختۀ حقوق از دمشق و قاهره و دارندۀ دانشنامۀ دکتری در اقتصاد از یوگسلاوی است. براثر مخالفت با رژیم سعودی، تابعیت او سلب شد. مدتی در صنایع نفت سوریه و عراق کار می کرد، و سردبیر ماهنامۀ عراقی نفت و توسعه بود. در زمان کار در سوریه، نخستین رمان هایش، ازجمله قصۀ عشق مجوس، را در دمشق چاپ کرد که گرچه حاکی از استعداد او بود، چیزی بیش از مشق نویسندگی شمرده نمی شود. با آثاری چون خاورمیانه (۱۹۷۷)، سرانجام (۱۹۷۸)، مسابقۀ دو استقامت (۱۹۷۹)، به استقلال در سبک و صدا رسید. خاورمیانه داستانی است که با تکنیک جریان سیال ذهن وحشت جسمانی و روانی ناشی از شکنجۀ زندانیان سیاسی را بازمی نماید؛ مسابقه، که در ایران دورۀ مصدق روی می دهد و راوی یک مأمور انگلیسی است، افول امپریالیسم بریتانیا و عروج امریکا را بازمی گوید. منیف در ۱۹۸۴ جلد اول تریلوژی خود، شهرهای نمک، را، که بعداً پنج گانه شد، چاپ کرد. این رمان بزرگ داستان اجتماع صحرانشینی است که با کشف نفت و تحمیل مدرنیزاسیون پیوندهای سنتی و حیات اجتماعی آن از هم می گسلد و نابود می شود. این اثر بی تردید یکی از مهم ترین رمان های اخیر عربی است. علاقۀ منیف به تاریخ در آثاری چون راه مدینه: اَمّان در سال های چهل (۱۹۹۴) آشکار است.

پیشنهاد کاربران

بپرس