منهاج الکرامه فى معرفه الامامه

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] علامه حسن بن یوسف حلی (م 726 ق).
مؤلف در این کتاب با آوردن دلایل عقلی و نقلی فراوان به اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت علی بن ابی طالب علیه السلام و فرزندانش پرداخته است. این کتاب از کتاب های تراث شیعی و مشتمل بر شش بخش است.
نویسنده در بخش اقوال مذاهب درباره امامت می گوید: «امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت برخلاف این امور عقیده دارند».
وی در بخش دوم به تفصیل به توضیح ادله پیروی از مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از:
نویسنده در بخش بعدی، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السلام را چنین برمی شمارد: ادله عقلی (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت)؛ ادله نقلی: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر صلی الله علیه و آله، دوازده ویژگی خاص علی علیه السلام که دالّ بر امامت او است.
وی در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی ائمه علیهم السلام ذکر می کند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضایل که باعث امامت آن ها است.
نویسنده در بخش پنجم، چهارده دلیل بر عدم امامت کسی که خود را مقدم بر علی کند، آورده است. وی در بخش پایانی کتاب، دلایل اثبات خلاف ابوبکر را چنین رد کرده است: اجماع با نص در تعارض است، حدیث اقتدا مستلزم خلافت او نیست و آیه 40 سوره توبه دلالت بر نقض او می کند.
این کتاب جهت سلطان محمد خدابنده اولجایتو نوشته شده و تأثیر بسزایی در شیعه شدن او و بسیاری دیگر از مردم داشت. لذا بعضی از اهل سنت وقتی تأثیر فراوان این کتاب را دیدند، پیش ابن تیمیه رفتند و از او کمک خواستند که ابن تیمیه کتاب منهاج السنة را در رد این کتاب نوشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس