منطقه مرگ یا ناحیه مرگ در کوهنوردی به ارتفاعات بالاتر از یک نقطه مشخص اشاره دارد که در آن فشار اکسیژن برای حفظ حیات انسانی در بازه زمانی طولانی کافی نیست. این نقطه به طور کلی با ارتفاع ۸٬۰۰۰ متری ( ۲۶٬۰۰۰ پا، فشار اتمسفری کمتر از ۳۵۶ میلی بار ) شناخته می شود. این مفهوم ابتدا در سال ۱۹۵۳ توسط پزشک سوئیسی ادوارد ویس - دونانت که آن را منطقه مرگبار می نامید، بیان شد. همه ۱۴ قله بالاتر از ۸۰۰۰ متر در منطقه مرگ و در کوه های هیمالیا و قره قروم آسیا قرار دارند.
بسیاری از مرگ و میرهای ناشی از کوهنوردی در ارتفاعات بالا به دلیل اثرات ناشی از حضور در منطقه مرگ روی داده است. این تأثیر یا به صورت مستقیم و با از دست دادن عملکردهای حیاتی یا به صورت غیرمستقیم و با تصمیم های اشتباه ناشی از استرس یا ضعف جسمانی منجر به حوادث شده است. توقف طولانی در ارتفاع بالای ۸۰۰۰ متر ( ۲۶٬۲۴۷ پا ) بدون کپسول اکسیژن منجر به بدتر شدن عملکردهای بدن و مرگ خواهد شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبسیاری از مرگ و میرهای ناشی از کوهنوردی در ارتفاعات بالا به دلیل اثرات ناشی از حضور در منطقه مرگ روی داده است. این تأثیر یا به صورت مستقیم و با از دست دادن عملکردهای حیاتی یا به صورت غیرمستقیم و با تصمیم های اشتباه ناشی از استرس یا ضعف جسمانی منجر به حوادث شده است. توقف طولانی در ارتفاع بالای ۸۰۰۰ متر ( ۲۶٬۲۴۷ پا ) بدون کپسول اکسیژن منجر به بدتر شدن عملکردهای بدن و مرگ خواهد شد.
wiki: منطقه مرگ