منجزیت قطع

[ویکی فقه] منجّزیت قطع به سببیت قطع در تنجّز تکلیف شرعی اطلاق می شود.
منجّزیت قطع، مقابل معذّریت قطع و از لوازم قطع بوده و به معنای قطعیت یافتن تکلیف در حق مکلف ، به سبب قطع است. منجّزیت در جایی است که آخرین مرحله از مراحل توجه تکلیف به مکلف ( اقتضا ، انشا ، فعلیت و تنجز ) کامل می شود، و این امر، سبب قطع عذر مکلف می گردد، زیرا تکلیف در حق او مسلّم شده و قطع او با واقع نیز مطابق می باشد، بنابراین هیچ گونه عذری در ترک تکلیف و مخالفت با قطع ندارد و چنان چه با آن مخالفت نماید، سزاوار عقوبت است.