مناظره پیامبر با مسیحیان نجران

[ویکی فقه] مناظره پیامبر (صلّی الله علیه وآله) با مسیحیان نجران، مناظره ای درباره حقانیت اسلام و بطلان عقاید آنها بوده، که پیشنهاد ملاعنه و مباهله را دادند و خودشان به پیشنهاد اسقفشان تسلیم شدند.
بخش با صفای «نجران»، با هفتاد دهکده تابع خود، در نقطه مرزی حجاز و یمن قرار گرفته است. در آغاز طلوع اسلام، این نقطه تنها منطقه مسیحی نشین حجاز بود که به عللی از بت پرستی دست کشیده و به آئین مسیح گرویده بودند. (یاقوت حموی در معجم البلدان، علل گرایش آنان را به آئین مسیح بیان کرده است.)
مکاتبه پیامبر با اسقف نجران
پیامبر اسلام (صلّی الله علیه وآله) به موازات مکاتبه با سران دول و مراکز مذهبی جهان، نامه ای به اسقف نجران «اسقف، معرّب کلمه یونانی «ایسلوپ»، به معنای رقیب و ناظر است، و هم اکنون نشانه یک منصب روحانی مافوق کشیش می باشد.» «ابو حارثه» نوشت و حلّی آن نامه، ساکنان نجران را به آئین اسلام و یا پرداخت جزیه «جزیه، مالیاتی است که غیر مسلمانان به حاکم اسلامی، می پردازند تا در مقابل، جان و مال و ناموسشان محفوظ بماند.» ملزم گردانید. نمایندگان پیامبر اسلام (صلّی الله علیه وآله) وارد نجران شده، نامه پیامبر اسلام (صلّی الله علیه وآله) را به اسقف نجران دادند. وی نامه را با دقت تمام خواند و برای تصمیم گیری در مورد پاسخ نامه، شورائی مرکب از شخصیت های بارز نجران تشکیل داد.
عکس العمل نجرانیان
یکی از افراد طرف مشورت «شرحبیل» نام داشت که به عقل و درایت و کاردانی معروفیت کامل داشت. وی در پاسخ «اسقف» گفت: ما مکرر از پیشوایان مذهبی خود شنیده ایم که روزی منصب نبوّت از نسل اسحاق (علیه السّلام) انتقال خواهد یافت، و هیچ بعید نیست که محمد که اولاد اسماعیل است، همان پیامبر موعود باشد! در پایان جلسه، شوری نظر داد که گروهی به عنوان هیئت نمایندگی نجران به مدینه بروند تا از نزدیک با محمد (صلّی الله علیه وآله) تماس گرفته، دلائل نبوت او را مورد بررسی قرار دهند.
ورود هیئت نجرانیان
...