مناظره درباره دلالت حدیث غدیر

[ویکی فقه] با توجه به قرائن حالیه و مقامیه در حدیث غدیر از میان معانی متعددی که برای «مولی» بیان می شود، معنایی که مناسب با حال و مقام و شان نزول و اهمیت مطلب باشد جز معنای «ولایت در تصرّف و حکومت» نمی تواند باشد.
دانشمند سنی: شیعیان معمولاً از حدیث غدیر دم می زنند در حالی که این حدیث بر فرض صحت، دلالتی بر نصبت مولانا علی (کرّم اللهُ وجهه) به مقام خلافت و امامت ندارد.مؤلف: آیا حاضری در مورد این حدیث به مناظره بنشینیم.دانشمند سنی: به به! چه خوب پس ابتدا شما حدیث غدیر را بیان کنید تا استفاده کنیم.
تواتر و موضوع حدیث غدیر
مؤلف: حدیث غدیر از متواترات است که ۱۱۰ نفر صحابی و ۸۴ نفر تابعی و بسیاری از علماء و محدثین در قرون بعدی الی زماننا هذا آن را نقل کرده اند که مجمل شان صدور آن این است: پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به مردم برای خروج به سوی حج در سال دهم هجری اذن داده و حداقل ۹۰ هزار نفر با او حرکت کردند، پس از به جا آوردن مناسک حج و در حال بازگشت از مکه و مدینه به غدیر (دَرّه) خُم رسیدند و آن روز پنج شنبه هشتم ذی الحجّه بود که جبرئیل امین از ناحیه خداوند بر آن حضرت نازل و آیه شریفه: «یا ایّها الرّسول بلّغ ما انزل الیک من ربّک؛ ای پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملا (به مردم) برسان و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده ای»، را قرائت نمود.پس حضرت رسول (صلی الله علیه وآله وسلم) امر به بازگشت جلورفتگان و رسیدن و نگاه داشتن عقب ماندگان نمود، تا این که همه بار افکندند و ندای نماز ظهر داده شد و نماز جماعت خوانده شد. سپس در مقام خطابه میان قوم بر جهاز شتران بپا خواست و پس از حمد و ثنا بر خداوند سبحان و گرفتن اقرار از حاضرین به توحید و نبوت و معاد و وصیّت ثقلین (کتاب و عترت) و بیان این که رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) از مؤمنین به خودشان اولی است دست امام علی بن ابیطالب را گرفت و بالا برد، تا آن جا که روایت شده سفیدی زیر بغل حضرت می درخشید و همه قوم او را شناختند.سپس فرمود: «من کنت مولاه فعلیّ مولاه» و این مطلب را سه مرتبه تکرار فرمود. سپس برای محبین او دعا و برای دشمنانش نفرین نمود و فرمود که حاضرین و شاهدین، غائبین را از این ماجرا آگاه نمایند و هنوز متفرق نشده بودند که جبرئیل امین نازل شد و شریفه: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا؛ امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تکمیل نمودم و اسلام را به عنوان آئین (جاودان) شما پذیرفتم»، را تلاوت فرمود. سپس حضرت محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «اللهُ اکبر علی اکمال الدّین و اتمام النّعمه و رضی الرّب برسالتی و الولایه لعلیّ من بعدی». سپس مردم تهنیت گویان هر یک آمدند، در حالی که در پیشاپیش آنان ابوبکر و عمر بودند، با حضرت مصافحه کردند و چنین تهنیت گفتند. «بخّ بخّ لک یا ابن ابیطالب اصبحت مولای و مولی کلّ مؤمن و مؤمنه؛ خلافت مبارک باد! مبارک باد بر تو ای فرزند ابیطالب. از این پس مولای من و مولای هر زن و مردی هستی.دانشمند سنی در حالی که لبخندی مصنوعی می زد گفت: آفرین، لیکن این تازه آغاز بحث است.مؤلف: اشکال خود را بیان نما تا پیرامون آن سخن بگویم.
معنای مولی در حدیث غدیر
دانشمند سنی: شما کلمه «مولی» را چه چیزی معنا کردید؟مؤلف: به معنای اولی به تصرف در شئون مؤمنین و سرپرست و حاکم.دانشمند سنی: معلوم می شود که معانی لغات را نمی دانید. بهتر است ابتدا به کتاب های لغت رجوع کنید تا معنای «مولی» برایتان روشن شود. آن گاه برای ادامه بحث تشریف بیاورید.مؤلف: معانی «مولا» را بیان فرمایید تا استفاده کنیم.دانشمند سنی: احسنت، اکنون از راه صواب در آمدی. بدان که مولی از کلماتی است که مشترک است بین معانی فراوان. شما چه گونه از بین این همه معانی مولی را به «سرپرست» ترجمه می کنید؟!مؤلف: معانی «مولی» را بیان فرمایید.دانشمند سنی: مولی به معنای: رب، عمو، ابن، ابن الاخت، مُعتِق، عبد، مالک، منعم ٌعلیه، شریک، حلیف، صاحب (همراه)، جار (همسایه)، نزیل (میهمان) و قریب و...آمده است که من تمام آن معانی را در خاطر ندارم.
← قرائن حالیه
...