مناجات های پانزده گانه

[ویکی فقه] یکی از تالیفاتی که به امام سجاد (علیه السلام) نسبت داده شده، مناجات های پانزده گانه است. این مناجات را برخی از علما همچون علامه مجلسی در کتاب بحار الانوار و شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان نقل کرده اند.
از جمله تالیفات ارزنده ای که امام زین العابدین (علیه السلام)، نسبت داده شده، مناجات های پانزده گانه است که از سرمایه های معنوی جهان اسلام است.امام (علیه السلام) بسیاری از قضایا و مسائل روانی را بدان وسیله چاره جویی کرده، همچنان که افق های روشنی برای ارتباط با خدای تعالی به روی جهانیان گشوده است، زیرا که آن حضرت با قلبی لبریز از امید و آرزو با خدا راز و نیاز می کند و با اظهار ذلّت و خشوع می نالد و در برابر عظمت آفریدگار محو می شود و همچون مخلصان و تائبان به رحمت او امیدوار گشته و روی دل و تمام مشاعرش را متوجه او می سازد، جز او کسی را نمی بیند، در درگاه جلالش با خواری و ذلّت و شکستکی ایستاده و با او راز و نیاز می کند، چشم امید به عفو و بخشش او دارد و از پیشگاه او طلب آمرزش می کند.مناجات امام (علیه السلام) دل های پرهیزگاران و شایستگان از شیعه و پیروان اهل بیت (علیهم السلام) را فرا گرفته و آنان به وسیله این مناجات ها در دل شب های تار و در اماکن مقدسه با خدای تعالی راز و نیاز می کنند و از پیشگاه او آرزو می کنند تا ایشان را نیز مشمول عنایت و الطاف خویش قرار دهد.
اسناد
نسبت این مناجات ها به امام زین العابدین (علیه السلام) مشهور است و علّامه مجلسی آنها را در کتاب بحار الانوار خود آورده است
مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۹۴، ص۱۴۲.
مناجات های پانزده گانه به بعضی از زبان ها ترجمه شده، از جمله به زبان فارسی توسط سرتیپ رشدیّه برگردانده شده و در تهران به چاپ رسیده است، و با خطوط تاریخی زراندود و تزیینی نگارش یافته که از ذخایر خطوط عربی به شمار می آید و در بخش گنجینه های خطّی کتابخانه های جهان اسلام نگهداری می شود و از جمله یک نسخه قدیمی آن با خطّ زیبایی در کتابخانه امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) به شماره مسلسل ۲۰۹۸ موجود است.