مناجات شعبانیه

[ویکی شیعه] مُناجات شَعبانیه مناجاتی از حضرت علی(ع) که گفته اند همه امامان(ع) پس از ایشان به قرائت آن اهتمام داشته اند. این مناجات را نمونهٔ کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده ترین بندگان صالح خدا با خداوند متعال به شمار آورده اند. شیعیان غالبا مناجات شعبانیه را در ماه شعبان می خوانند.
منابع دعایی شیعه این مناجات را از ابن خالویه نقل کرده اند و او نیز به صورت مرسل این دعا را از امیرالمومنین(ع) نقل کرده است. این مناجات در مفاتیح الجنان نیز آمده است.
راوی این مناجات شخصی به نام قاضی علی بن محمد بن یوسف بن مهجور فارسی، مکنی به «ابن خالویه» است.

[ویکی اهل البیت] یکی از نغزترین، معروف ترین و زیباترین ادعیه، «مناجات شعبانیه » است که به روایت «ابن خالویه »، این مناجات را حضرت امیر(ع) و امامان دیگر در «ماه شعبان » می خواندند. در «مفاتیح الجنان » نیز در اعمال مشترکه ماه شعبان، به عنوان «عمل هشتم » آمده است و آغاز آن چنین است: «اللهم صل علی محمد و آل محمد واسمع دعائی اذا دعوتک ...».
امام خمینی (قدس سره) با یادکرد پیوسته از این دعا و مضامین بلندش، توجه امت ما را به این گنجینه عرفانی بیشتر معطوف می ساخت. به عنوان نمونه با عبارات زیر:
«مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر یک نفر انسان دلسوخته، یک عارف دلسوخته - نه از این عارفهای لفظی - بخواهد آن را شرح کند، و شرح کند از برای دیگران، بسیار ارزشمند است و محتاج به شرح است ...»
«چه بسا مسائل عرفانی که در قرآن و این مناجاتهای ائمه اطهار(ع) و همین «مناجات شعبانیه » مسائل عرفانی هست که اشخاص، فلاسفه، عرفا، تا حدودی ممکن است ادراک کنند، بفهمند عناوین را، لکن آن ذوق عرفانی چون حاصل نشده است، نمی توانند وجدان کنند.»
«مناجات «شعبانیه » را خواندید؟ بخوانید آقا! مناجات شعبانیه از مناجاتهایی هست که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند، انسان را به یک جایی می رساند ... همه ائمه هم به حسب روایت می خواندند.»
در کتاب مفاتیح الجنان در چنین آمده است:
اعمال مشترکه ماه شعبان: چند امر است: هشتم بخواند این مناجات مرویه از ابن خالویه را که نقل کرده و گفته این مناجات حضرت امیر المؤمنین و امامان از فرزندان او علیهم السلام است که در ماه شعبان می خواندند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ