مناجات الذاکرین

[ویکی فقه] مناجات الذاکرین یا مناجات یادکنندگان خدا، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و این مطلب که ما نمی توانیم حق ذکر و یاد خداوند را به جای آوریم، محور اصلی این مناجات است.
مناجات الذاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.
آموزه ها و مضامین دعا
• محورهای اصلی: # عدم توانایی انسان در به جای آوردن حق ذکر و یاد خداوند.# اگر خداوند فرمان نمی داد که او را یاد کنیم، ما او را منزه از یاد خود می دانستیم.• ذکر خدا، منتی است از سوی او بر انسان و نعمتی بزرگ.• درخواست توفیق ذکر و یاد خداوند.• بیان اینکه هیچ عقلی از معرفت و شناخت خدا بی بهره نیست و خداوند عقل ها را چنان آفریده است که بتوانند او را بشناسند: «وَ عَلی مَعْرِفَتِکَ جُمِعَتِ الْعُقُولُ الْمُتَبایِنَةُ»• حصول آرامش دل با یاد خداوند است: «نفوس جز با یاد تو آرامش و سکونت نمی یابند.»• هدف نهایی انسان رویت خدا و لقاءالله و رسیدن به مرحله ای است که هیچ حجاب و حائلی بین انسان و خدا نباشد.• رسیدن به لقاء الله، هدف از خلقت بوده است.• هر لذت غیر الهی و هر لذتی که غیر ذکر خدا حاصل شده است، نادرست و نیازمند به استغفار است.

[ویکی شیعه] مُناجاتُ الذّاکِرین یا مناجات یادکنندگان خدا، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و این مطلب که ما نمی توانیم حق ذکر و یاد خداوند را به جای آوریم، محور اصلی این مناجات است.
مناجات الذاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.