ملاقات امام حسین با ام سلمه

[ویکی فقه] امام حسین(علیه السلام) قبل از حرکت به سوی عراق با ام سلمه ملاقات کرد و محل شهادت خویش را به او نشان داد و سپس مشتی خاک به ام سلمه داد و فرمود هر وقت این خاک خون آلود شد من به شهادت رسیدم و اینگونه ام سلمه از شهادت امام حسین با خبر شد.
طبق روایتی، هنگامی که امام حسین(علیه السّلام) عازم عراق بود، ام سلمه به او گفت: به عراق نرو؛ من از رسول خدا شنیدم که می فرمود: فرزندم حسین در عراق کشته میشود. ام سلمه افزود: نزد من خاکی است که پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلّم) آن را درون شیشه ای به من داده است. امام حسین (علیه السّلام) فرمود: سوگند به خدا، من کشته خواهم شد. اگر به عراق هم نروم، مرا خواهند کشت. سپس فرمود: اگر خواستی قبر خود و محل کشته شدن اصحابم را به تو نشان می دهم. آن گاه دست خود را به صورت ام سلمه کشید. خداوند شعاع دید چشم او را گستراند و او همه اینها را دید. امام، خاکی از آنجا گرفت و در شیشه ای دیگر به او سپرد و فرمود: هر وقت این خاک آغشته به خون شد، بدان که من کشته شده ام. بعدازظهر عاشورا وقتی ام سلمه به دو مشت خاکی که پیامبر و امام حسین(علیه السّلام) به او داده بودند نگریست، مشاهده کرد که آغشته به خون شده اند. آنگاه فریاد برآورد.
سپردن وصیت نامه به ام سلمه
فضیل بن یسار از امام باقر(علیه السّلام) نقل کرده است: (عن الفضیل بن یسار قال: قال لی ابوجعفر: لما توجه الحسین علیه السّلام الی العراق دفع الی ام سلمة زوج النبی صلی الله علیه و آله وسلّم الوصیة والکتب و غیر ذلک وقال لها: «اذاتاک اکبر ولدی فادفعی الیه ما(قد) دفعت الیک» فلما قتل الحسین علیه السّلام آتی علی بن الحسین علیه السّلام ام سلمة فدفعت الیه کل شیء اعطاها الحسین ظاهر روایت نشان می دهد که امام سجاد(علیه السّلام) از علی اکبر شهید بزرگ تر بوده است. در غیر این صورت، شاید مقصود، اکبر فرزندان موجود پس از شهادت امام بوده است.) چون امام حسین(علیه السّلام) آهنگ عراق کرد، وصیت نامه، کتاب های امامت و چیزهای دیگر را به ام سلمه همسر پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلّم) سپرد و فرمود: «هرگاه بزرگترین فرزندم نزد تو آمد، آنچه به تو داده ام، به او بسپار». پس از شهادت امام حسین(علیه السّلام)، علی بن الحسین علیه السّلام نزد ام سلمه آمد و او هرچه را که امام حسین(علیه السّلام) به او داده بود، به وی سپرد. ابوبکر حضرمی نیز از امام صادق(علیه السّلام) نقل می کند که فرمود:ابی بکر الحضرمی عن ابی عبدالله علیه السّلام قال: ان الحسین صلوات الله علیه لما صار الی العراق استودع ام سلمة رضی الله عنها الکتب والوصیة، فلما رجع علی بن الحسین دفعتها الیه؛ امام حسین که صلوات خدا بر او باد، وقتی خواست به سوی عراق حرکت کند، کتاب های امامت و وصیت نامه را به ام سلمه سپرد. بعد از شهادت امام حسین، وقتی امام علی بن الحسین به او مراجعه کرد، آنها را به ایشان تحویل داد.