مقتل الحسین خوارزمی

[ویکی فقه] کتاب مقتل الحسین علیه السّلام اثر موفق بن احمد خوارزمی (۵۶۸ق) می باشد که در آن به گوشه ای از حوادث کربلا اشاره شده است.
ابوالمؤید موفق (برخی نام او را به اشتباه، «موفق الدین» دانسته اند) بن احمد بن محمد (برخی نام جد او را «اسحاق» با کنیه ابوسعید» دانسته اند) بکری مکی حنفی، معروف به «آخطب خوارزم»، (کسانی که او را با صیغه تفضیل (اخطب) خوانده اند، مقصودشان تعظیم و تکریم او، و تصریح به تبحر وی در انشای خطبه بوده است) فقیه، خطیب، قاضی، ادیب و شاعر، ملقب به «صدرالائمة» و «خلیفة الزمخشری» در حدود سال ۴۸۴ قمری دیده به جهان گشود و در سال ۵۶۸ قمری بدرود حیات گفت.
مذهب خوارزمی
درباره مذهب خوارزمی باید گفت با توجه به آنکه در عصر وی، مذهب شایع در خراسان بزرگ و ماوراءالنهر از جمله منطقه خوارزم، مذهب حنفی بوده، خوارزمی نیز در فروع، این مذهب را اختیار کرده است. یکی از شواهد قوی بر این مطلب، کتاب مناقب ابی حنیفه است که او در فضایل ابوحنیفه نوشته و در آن به مدح و ثنای وی در قالب قصیدهای طولانی پرداخته است. البته او در اصول اعتقادی، اشعری بوده است. با این همه او متمایل به تشیع و علاقه مند به اهل بیت (علیه السّلام) بوده است؛ چراکه افزون بر نگارش مقتل الحسین، کتاب های دیگری همانند فضائل امیرالمومنین معروف به المناقب، رد الشمس لامیرالمؤمنین، قضایا امیرالمؤمنین والاربعین فی مناقب النبی الامین و وصیه امیرالمومنین نگاشته است.
سبک نگارش کتاب مذکور
مقتل الحسین خوارزمی، کتابی تاریخی _روایی است که بیشتر روایات و گزارش های تاریخی آن، با سلسله سند بیان شده است. بیشترین مطالب این اثر از فصل نهم تا پایان فصل یازدهم، که از جریان بیعت خواهی معاویه برای یزید، آغاز شده و با شهادت آن حضرت و یارانش در کربلا به پایان می رسد، برگرفته از کتاب الفتوح ابن اعثم است و خوارزمی خود، بارها به این موضوع در کتابش تصریح کرده است. وی در برخی موارد، پس از نقل گزارش ابن اعثم، حدیث یا گزارش دیگری را بر آن افزوده و سپس ادامه گزارش ابن اعثم را با الفاظی مانند «قال احمد بن اعثم کوفی» آورده است. گزارش های افزوده شده معمولا گزارش هایی است که خوارزمی به طور مسند از مشایخ خود نقل کرده است.
مشایخ روایت خوارزمی
...