رسانایی الکتریکی به مفهوم قابلیت هدایت جریان الکتریکی در یک ماده، و یکای آن در سیستم استاندارد بین المللی واحدها، زیمنس است. در بعضی از مواد، انتقال بار الکتریکی از نقطه ای از ماده به نقطه دیگر آن به آسانی صورت می گیرد و در بعضی چنین نیست. به عنوان مثال اگر سر یک سیم مسی را به میلهٔ نایلونی باردار و سر دیگر آن را به یک گلوله که در ابتدا بدون بار است، وصل کنیم، با نزدیک کردن اجسام باردار دیگر، معلوم می شود که گلوله باردار شده است؛ بنابراین سیم مسی که در آن انتقال بار صورت می گیرد، رسانا است. هر رسانای الکتریکی در برابر جریان الکتریکی از خود مقاومتی نشان می دهند. مقاوت برخی از رساناها از رساناهای دیگر بیشتر است. هر جسمی که تعداد الکترون های آزادش بیشتر باشد قابلیت رسانایی آن نیز بیشتر است و اگر الکترون های آزاد کم باشد جسم نارسانا است. الکترون آزاد و اجسام نارسانا:وقتی در جسمی مانند فلزات الکترون ها وابستگی کمتری به هسته داشته باشند و آزادانه بتوانند حرکت کنند یعنی در واقع الکترون آزاد در آن زیاد است اما در اجسام نارسانا الکترون ها وابستگی زیادی به هسته دارند و نمی توانند آزادانه در جسم حرکت کنند.
اجسامی که می توانند جریان الکتریسیته را بدون اتلاف زیاد ( با مقاومت الکتریکی کم ) از خود عبور دهند، رسانای الکتریسته خوانده می شوند.
افرادی که بیشتر با وسایل برقی کار می کنند، در هنگام کار از وسایلی استفاده می کنند که دچار برق گرفتگی نشوند. می دانیم به عنوان مثال، کفش های مخصوص می پوشند؛ یعنی از آنجا که بدن انسان رسانا است، برای اینکه جریان برق از طریق بدن انسان به زمین منتقل نشود، ( چون در این صورت برق گرفتگی اتفاق می افتد ) باید از کفش ها و دستکش های مخصوص استفاده کنند. دسته فازمتر ماده ای عایق است و لذا می توان با استفاده از آن به راحتی برای تشخیص وجود یا عدم جریان برق استفاده نمود.
هنگام کار با برق باید بدانیم که چه اجسامی ( موادی ) قابلیت انتقال جریان الکتریکی دارند و چه موادی ندارند. دسته اول را رسانا و دسته دوم را نارسانا می نامند.
برای پی بردن به دلیل رسانایی می توان ساختمان مواد رسانا را مورد توجه قرار داد. از جمله مواد رسانای بسیار معروف، فلزات هستند. ویژگی عمده فلزات از نظر الکتریکی این است که این مواد دارای الکترون های آزاد هستند. این الکترون ها را اصطلاحاً حاملان بار می گویند. هنگامی که اتم های منزوی برای تشکیل جسم جامد فلزی با هم ترکیب می شوند، الکترون های لایه خارجی اتم، مقید به اتم های منفرد باقی نمی مانند، بلکه آزادانه در سراسر جسم جامد حرکت می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاجسامی که می توانند جریان الکتریسیته را بدون اتلاف زیاد ( با مقاومت الکتریکی کم ) از خود عبور دهند، رسانای الکتریسته خوانده می شوند.
افرادی که بیشتر با وسایل برقی کار می کنند، در هنگام کار از وسایلی استفاده می کنند که دچار برق گرفتگی نشوند. می دانیم به عنوان مثال، کفش های مخصوص می پوشند؛ یعنی از آنجا که بدن انسان رسانا است، برای اینکه جریان برق از طریق بدن انسان به زمین منتقل نشود، ( چون در این صورت برق گرفتگی اتفاق می افتد ) باید از کفش ها و دستکش های مخصوص استفاده کنند. دسته فازمتر ماده ای عایق است و لذا می توان با استفاده از آن به راحتی برای تشخیص وجود یا عدم جریان برق استفاده نمود.
هنگام کار با برق باید بدانیم که چه اجسامی ( موادی ) قابلیت انتقال جریان الکتریکی دارند و چه موادی ندارند. دسته اول را رسانا و دسته دوم را نارسانا می نامند.
برای پی بردن به دلیل رسانایی می توان ساختمان مواد رسانا را مورد توجه قرار داد. از جمله مواد رسانای بسیار معروف، فلزات هستند. ویژگی عمده فلزات از نظر الکتریکی این است که این مواد دارای الکترون های آزاد هستند. این الکترون ها را اصطلاحاً حاملان بار می گویند. هنگامی که اتم های منزوی برای تشکیل جسم جامد فلزی با هم ترکیب می شوند، الکترون های لایه خارجی اتم، مقید به اتم های منفرد باقی نمی مانند، بلکه آزادانه در سراسر جسم جامد حرکت می کنند.
