[ویکی فقه] تورات (عبری: توراه)، مجموع ۵ بخش نخستِ «کتاب مقدس» عبری۱، یا عهد قدیم۲ از کتاب مقدس مسیحیان که «اسفار خمسه۳» نیز نامیده می شود. این اصطلاح در فرهنگ اسلامی به کل «کتاب مقدس» یهودیان اطلاق می گردد.
واژۀ توراه از ریشۀ יךח (ی ر ه ) عبری، و در اصل خود به معنی « تعلیم »، « آموزش » و «اصل اعتقادی» است.از این رو، به باور بسیاری از محققان، ترجمۀ آن به قانون یا شریعت۱ در زبان های غربی، ترجمه ای نارسا ست که معنای کامل واژه را نمی رساند و کاربرد آن در آثار محققان جدید سبب ایجاد برداشتی شریعت محورانه از دین یهودی شده است.اما بنا بر شواهد تاریخی، نخست این یهودیان اسکندرانی بودند که در ترجمۀ «کتاب مقدس» عبری به یونانی، یعنی متن معروف به سبعینی۲، توراه را به «nomos» یونانی، به معنی قانون ترجمه کردند.
در فرهنگ یهودی
توراه در فرهنگ یهودی معانی گوناگونی دارد.نخستین و مهم ترین معنای آن، چنان که پیش تر آمد، مجموع ۵ کتاب اول کتاب مقدس عبری، یعنی «اسفارخمسه»، متشکل از سفر پیدایش ، سفر خروج ، سفر لاویان ، سفر اعداد و سفر تثنیه است.این معنی را در آیاتی از سفر تثنیه و دیگر بخش های «کتاب مقدس» عبری می توان دریافت که در آن ها از تورات موسی (ع) یا توراتی که موسی (ع) پیش روی بنی اسرائیل نهاد، سخن به میان آمده است و در همۀ آن ها مقصود از توراه، اسفار خمسه در تمایز با دیگر بخش های «کتاب مقدس» است.چنان که در زبان عبری معمول است، هریک از این اسفار به نام برگرفته از نخستین کلمۀ معنادار آن ها خوانده می شوند:
← سفر پیدایش
معنی دیگر واژۀ توراه که بیش از همه در اسفار خمسه آمده است، مجموعۀ شرایع مربوط به موضوعی خاص، همچون توراه قربانی سوختنی، توراه قربانی گناه، یا خلاصه و جمع بندی قوانین جداگانه، همچون لاویان است.چنان که از متن این قوانین و مقایسۀ آن ها با میثاق خداوند با بنی اسرائیل می توان دریافت، توراه در این جنبۀ خود، شکل دهنده و تنظیم کنندۀ زندگی همراه با قداستی (عبری: قَدوش) است که خداوند برای بنی اسرائیل در نظر گرفته است.هر دسته از این قوانین و شرایع که عموماً دو حوزۀ دین و اخلاق را دربر می گیرند، خود به دو نوع سلبی و ایجابی تقسیم می شوند.شرایع سلبی متضمن نفی بت پرستی و شرک ، و پرهیز از پلیدی های اخلاقی و گناهان اند و شرایع ایجابی متضمن ایمان به خدای واحد و پرستش او، عمل به دستورهای دینی و به جای آوردن آیین ها ست.
دیدگاه یهودیت ربانی
...
واژۀ توراه از ریشۀ יךח (ی ر ه ) عبری، و در اصل خود به معنی « تعلیم »، « آموزش » و «اصل اعتقادی» است.از این رو، به باور بسیاری از محققان، ترجمۀ آن به قانون یا شریعت۱ در زبان های غربی، ترجمه ای نارسا ست که معنای کامل واژه را نمی رساند و کاربرد آن در آثار محققان جدید سبب ایجاد برداشتی شریعت محورانه از دین یهودی شده است.اما بنا بر شواهد تاریخی، نخست این یهودیان اسکندرانی بودند که در ترجمۀ «کتاب مقدس» عبری به یونانی، یعنی متن معروف به سبعینی۲، توراه را به «nomos» یونانی، به معنی قانون ترجمه کردند.
در فرهنگ یهودی
توراه در فرهنگ یهودی معانی گوناگونی دارد.نخستین و مهم ترین معنای آن، چنان که پیش تر آمد، مجموع ۵ کتاب اول کتاب مقدس عبری، یعنی «اسفارخمسه»، متشکل از سفر پیدایش ، سفر خروج ، سفر لاویان ، سفر اعداد و سفر تثنیه است.این معنی را در آیاتی از سفر تثنیه و دیگر بخش های «کتاب مقدس» عبری می توان دریافت که در آن ها از تورات موسی (ع) یا توراتی که موسی (ع) پیش روی بنی اسرائیل نهاد، سخن به میان آمده است و در همۀ آن ها مقصود از توراه، اسفار خمسه در تمایز با دیگر بخش های «کتاب مقدس» است.چنان که در زبان عبری معمول است، هریک از این اسفار به نام برگرفته از نخستین کلمۀ معنادار آن ها خوانده می شوند:
← سفر پیدایش
معنی دیگر واژۀ توراه که بیش از همه در اسفار خمسه آمده است، مجموعۀ شرایع مربوط به موضوعی خاص، همچون توراه قربانی سوختنی، توراه قربانی گناه، یا خلاصه و جمع بندی قوانین جداگانه، همچون لاویان است.چنان که از متن این قوانین و مقایسۀ آن ها با میثاق خداوند با بنی اسرائیل می توان دریافت، توراه در این جنبۀ خود، شکل دهنده و تنظیم کنندۀ زندگی همراه با قداستی (عبری: قَدوش) است که خداوند برای بنی اسرائیل در نظر گرفته است.هر دسته از این قوانین و شرایع که عموماً دو حوزۀ دین و اخلاق را دربر می گیرند، خود به دو نوع سلبی و ایجابی تقسیم می شوند.شرایع سلبی متضمن نفی بت پرستی و شرک ، و پرهیز از پلیدی های اخلاقی و گناهان اند و شرایع ایجابی متضمن ایمان به خدای واحد و پرستش او، عمل به دستورهای دینی و به جای آوردن آیین ها ست.
دیدگاه یهودیت ربانی
...
wikifeqh: مفاهیم_تورات