معین الدین علی بن جلال الدین محمد معلم یزدی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] معین الدین علی بن جلال الدین محمد معلم یزدی، از مورخان و ادبای قرن هشتم هجری در اصفهان بوده است.
معین الدّین علی معلّم بن جلال الدّین محمّد یزدی، از مورخان و ادبای قرن هشتم هجری در اصفهان بوده است. وی از شاگردان قاضی عضدالدّین ایجی است. در ۷۴۵ق در کرمان و در ۷۵۸ق در اصفهان بوده و کتاب «مواهب الهی» را شروع نموده و در ۷۸۹ق فوت شده است.
آثار و تالیفات
کتاب «مواهب الهی» در تاریخ آل مظفر است و تا سال ۷۶۸ق را شامل می شود. «اساس السلطنه»، «ترجمه رشف النصائح الایمانیّه» و «نزهه السرور» هم از تالیفات اوست.
جعفری، جعفر بن محمد، تاریخ یزد، ص۲۳۶.
معین الدّین در محلّه اهرستان یزد مسجدی ساخت و پس از وفات در آن مسجد مدفون شد. در نظم و نثر ماهر بود. این بیت از اشعار اوست: "خون می چکدم به جای آب از دیده ••• کار من و دل هست خراب از دیده""برخیز و بیا که تا تو رفتی رفته است ••• رنگ از رخ و صبر از دل و خواب از دیده".
نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر، ص۱۸۴-۱۸۵.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس