معماری پاکستان با معماری شبه قاره هند گسترده تر آمیخته است. با آغاز تمدن دره سند در حدود اواسط هزاره ۳ قبل از میلاد، [ ۵] برای اولین بار در منطقه ای که پاکستان امروز را در بر می گیرد، یک فرهنگ پیشرفته شهری با امکانات ساختاری بزرگ توسعه یافته است که برخی از آنها تا امروز پابرجا مانده اند. به دنبال آن سبک معماری بودایی منطقه گنداره که عناصری را از معماری یونان باستان وام گرفت به وجود آمد که بقایای موجود آن در پایتخت گاندارا، تاکسیلا قابل مشاهده است. [ ۶]
معماری هند و اسلامی در دوره قرون وسطایی ظهور کرد که عناصر هندی و اسلامی را با هم ترکیب می کرد. امپراتوری مغول بین قرن ۱۶ و ۱۸ حکومت می کرد و این کشور شاهد ظهور معماری گورکانی بود که بیشترین رواج را در لاهور داشت.
در دوره استعمار انگلیس، سبک های اروپایی مانند باروک، گوتیک و نئوکلاسیک رایج شد. انگلیسی ها مانند مغول ها برای نشان دادن قدرت خود ساختمان های بسیاری ساختند. سبک هند و ساراسنی، تلفیقی از عناصر انگلیسی و هندو اسلامی نیز توسعه یافت. پس از استقلال، سبک های معماری مدرن مانند سبک بین المللی رایج شد.
باستان شناسان شهرهای باستانی متعددی را کشف کردند، از جمله آنها موهن جو دارو، هاراپا و کوت دیجی، که دارای ساختاری یکنواخت و مناسب با جاده های گسترده و همچنین امکانات پساب زدایی و زهکشی است. اکثر ساخت و سازهای آجری کشف شده ساختمان های عمومی مانند حمام خانه ها و کارگاه ها هستند. چوب و لوم به عنوان مصالح ساختمانی عمل می کردند. معابد در مقیاس بزرگ، مانند معابد دیگری که در سایر شهرهای باستانی یافت شده اند، گم شده اند. با فروپاشی تمدن دره سند، معماری آن نیز آسیب قابل توجهی دید. [ ۷] [ ۸] [ ۹]
با ظهور آیین بودا ، بناهای برجسته معماری دوباره توسعه یافتند که تا به امروز ادامه داشته اند. [ ۵] علاوه بر این، نفوذ پارسیان و یونانی ها منجر به توسعه سبک یونانی - بودایی شد که از قرن ۱ میلادی شروع شد. اوج این دوران با اوج گرفتن سبک گاندارا حاصل شد. بقایای مهم ساخت و سازهای بودایی، استوپاها و بناهای دیگر با مجسمه های یونانی و عناصر سبک به وضوح در ستون های پشتیبانی قابل تشخیص است که علاوه بر ویرانه های دوره های دیگر، در پایتخت گاندارا تاکسیلا[ ۱۰] در انتهای شمال پنجاب یافت می شود. یک نمونه به خصوص زیبا از معماری بودایی ویرانه های صومعه بودایی تخت بهی در استان شمال غربی است. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعماری هند و اسلامی در دوره قرون وسطایی ظهور کرد که عناصر هندی و اسلامی را با هم ترکیب می کرد. امپراتوری مغول بین قرن ۱۶ و ۱۸ حکومت می کرد و این کشور شاهد ظهور معماری گورکانی بود که بیشترین رواج را در لاهور داشت.
در دوره استعمار انگلیس، سبک های اروپایی مانند باروک، گوتیک و نئوکلاسیک رایج شد. انگلیسی ها مانند مغول ها برای نشان دادن قدرت خود ساختمان های بسیاری ساختند. سبک هند و ساراسنی، تلفیقی از عناصر انگلیسی و هندو اسلامی نیز توسعه یافت. پس از استقلال، سبک های معماری مدرن مانند سبک بین المللی رایج شد.
باستان شناسان شهرهای باستانی متعددی را کشف کردند، از جمله آنها موهن جو دارو، هاراپا و کوت دیجی، که دارای ساختاری یکنواخت و مناسب با جاده های گسترده و همچنین امکانات پساب زدایی و زهکشی است. اکثر ساخت و سازهای آجری کشف شده ساختمان های عمومی مانند حمام خانه ها و کارگاه ها هستند. چوب و لوم به عنوان مصالح ساختمانی عمل می کردند. معابد در مقیاس بزرگ، مانند معابد دیگری که در سایر شهرهای باستانی یافت شده اند، گم شده اند. با فروپاشی تمدن دره سند، معماری آن نیز آسیب قابل توجهی دید. [ ۷] [ ۸] [ ۹]
با ظهور آیین بودا ، بناهای برجسته معماری دوباره توسعه یافتند که تا به امروز ادامه داشته اند. [ ۵] علاوه بر این، نفوذ پارسیان و یونانی ها منجر به توسعه سبک یونانی - بودایی شد که از قرن ۱ میلادی شروع شد. اوج این دوران با اوج گرفتن سبک گاندارا حاصل شد. بقایای مهم ساخت و سازهای بودایی، استوپاها و بناهای دیگر با مجسمه های یونانی و عناصر سبک به وضوح در ستون های پشتیبانی قابل تشخیص است که علاوه بر ویرانه های دوره های دیگر، در پایتخت گاندارا تاکسیلا[ ۱۰] در انتهای شمال پنجاب یافت می شود. یک نمونه به خصوص زیبا از معماری بودایی ویرانه های صومعه بودایی تخت بهی در استان شمال غربی است. [ ۱۱]
wiki: معماری در پاکستان