معلولان غیرنظامی

معلولان غیرنظامی ( به انگلیسی: Civilian casualties ) تلفات غیرنظامیان به طور کلی هنگامی که غیرنظامیان از طریق نظامیان که عمدتاً شامل مأموران اجرای قانون، پرسنل نظامی یا مجرمانی همانند تروریست ها و سارقان بانک ها، کشته یا زخمی می شوند، به وقوع می پیوندد. طبق قانون جنگ، تلفات غیرنظامی، غیرنظامیانی هستند که در نتیجه اقدامات جنگی جان خود را از دست می دهند یا زخمی می شوند. در هر دو مورد، آن ها می توانند به موجب این قانون هرگونه اقدامی را بدون در نظر گرفتن اینکه آیا غیرنظامیان به طور مستقیم هدف قرار گرفته یا نه، مرتبط کنند.
در دو روز اول بمباران ژاپن در سال ۱۹۳۹ توسط آمریکا حدود ۵۰۰۰ نفر جان باختند. در هنگامه جنگ ها علی رغم همه پیشرفت ها و پیش بینی های تکنولوژیک که در مقررات ایمنی اتحادیه اروپا، که در دسامبر سال ۲۰۰۳ در بروکسل به تصویب رسیده بود، باز هم از سال ۱۹۹۰ تا سال تصویب این مقررات حدود ۴ میلیون نفر در جنگ ها کشته شدند، که ۹۰ درصد آن ها غیرنظامیان بودند. طبق برآورد یونیسف UNICEF ( صندوق کودکان ملل متحد ) آمار مرگ و میر غیرنظامیان از ۵ درصد در سال های واپسین قرن گذشته به بیش از ۹۰ درصد در جنگ های سال های دهه ۱۹۹۰ افزایش نشان می دهد. به دست آوردن آمار واقعی مجروحان جنگی یک کار پیچیده ای است. شناخت معلولان غیرنظامی مشکلات ویژه خودشان را دارند. یک مشکل اینکه دادن عنوان معلول به کسی گاهی مورد اعتراض و جدل می شود. در تعریف معمولی معلول غیرنظامی به کسی گفته می شود که در درگیری مسلحانه دخیل نبوده اما در اثر این درگیری مجروح شده. برای اینکه آمار درستی ارائه دهیم باید همان طور که معلول زمان جنگ مشخص است که به چه کسی گفته می شود باید علت جراحت سایر معلولان مشخص شود تا در شمار معلولان غیرنظامی گنجانده شوند. [ ۱]
• کسانی که مستقیماً در اثر جنگ کشته شده اند.
• آنهایی که در میدان جنگ مجروح شده اند.
• کسانی که به دلیل شرکت در جنگ به مرضی دچار شده اند و در اثر ان فوت کرده اند.
• قربانیان خشونت یکطرفه نظیر کشتاری که دولت ها علیه مردم خود مرتکب می شوند.
• قربانیان تجاوز به عنف در هنگام جنگ.
• کسانی که در جریان جنگ ها از خانه و کاشانه خود آواره می شوند نظیر پناهندگان.
• کسانی که بعد از پایان جنگ در اثر جراحتی که در حین جنگ برداشته اند جان خود را از دست داده اند. [ ۲]