معذریت قطع

[ویکی فقه] عذر بودن قطع مکلّف برای ترک تکلیف واقعی را معذّریت قطع گویند.
معذّریت قطع، مقابل منجّزیت قطع، و به معنای عذر محسوب شدن قطع مکلف، برای ترک تکلیف واقعی است، و این در جایی است که قطع او مخالف با واقع در آید، مثل این که شخصی در روز جمعه قطع پیدا کند که نماز جمعه بر او واجب است نه نماز ظهر و سپس نماز جمعه را به جا آورد و نماز ظهر را ترک کند، سپس معلوم شود که در واقع، نماز ظهر واجب بوده است نه نماز جمعه؛ در این جا، اگر مولا از او بپرسد که چرا تکلیف واقعی را ترک نمودی، در پاسخ می تواند به قطع خود استناد کند و این استناد به قطع، برای او عذر محسوب شده و موجب رهایی او از عقوبت می گردد و این، همان معذّریت قطع است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۷۶.
...