معجزه اقتصادی ژاپن به عنوان دوره رشد اقتصادی ژاپن، بین دوران، پس از جنگ جهانی دوم تا پایان جنگ سرد، شناخته می شود. در این دوره بود که، ژاپن به سرعت دومین اقتصاد بزرگ جهان ( پس از ایالات متحده ) شد. در دهه ۱۹۹۰، جمعیت ژاپن شروع به رکود کرد و نیروی کار دیگر مانند دهه های قبل در حال گسترش نبود، علیرغم اینکه بهره وری هر کارگر همچنان بالا بود.
این معجزه اقتصادی نتیجه بهره مندی ژاپن و آلمان غربی از جنگ سرد پس از جنگ جهانی دوم بود. دولت آمریکا در زمان اشغال ژاپن، جامعه ژاپن را اصلاح کرد و تغییرات سیاسی، اقتصادی و مدنی ایجاد کرد. [ ۱] [ ۲] پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده حضور چشمگیری در ژاپن داشت تا گسترش نفوذ شوروی در اقیانوس آرام را کندتر کند. آمریکا همچنین نگران رشد اقتصاد ژاپن بود زیرا پس از جنگ جهانی دوم این خطر وجود داشت که یک جمعیت ژاپنی ناراضی و فقیر به کمونیسم روی بیاورند و با این کار کنترل شوروی بر اقیانوس آرام را تضمین کنند.
ویژگیهای متمایزکننده اقتصاد ژاپن در طول سالهای " معجزه اقتصادی" شامل: همکاری تولیدکنندگان، تأمین کنندگان، توزیع کنندگان و بانکها در گروه های کاملاً پیوسته به نام کیرتسو، اتحادیه های کارآمد و شرکتی؛ روابط خوب با بوروکرات های دولتی و تضمین اشتغال به کار در شرکت های بزرگ و کارخانه های یقه آبی ها بود.
پس از جلب حمایت ایالات متحده و دستیابی به اصلاحات اقتصادی داخلی، ژاپن توانست از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ رشد کند. علاوه بر این، ژاپن نیز فرایند صنعتی شدن خود را تکمیل کرد و به یکی از اولین کشورهای توسعه یافته در شرق آسیا تبدیل شد. سالنامه های اقتصادی ژاپن از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱ شاهد افزایش قابل توجهی بود. در سال ۱۹۶۷، سالنامه می گوید: بنابراین اقتصاد ژاپن در سال ۱۹۶۶ سریعتر از آنچه قبلاً انتظار می رفت پیشرفت کرد. [ ۳] در سال ۱۹۶۸، سالنامه اعلام کرد که اقتصاد ژاپن پس از اینکه در پاییز ۱۹۶۵ به پایین ترین سطح خود رسید، همچنان به رشد خوب خود ادامه می دهد. [ ۴] کلمات «افزایش»، «رشد» و «بالا» خلاصه سالنامه های سال های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱ را پر کرده است. دلایل صنعتی شدن ژاپن نیز پیچیده است و مشخصه اصلی این زمان نفوذ سیاست های دولتی، مدیریت هایاتو ایکدا، مصرف گسترده و صادرات گسترده است.
در سال ۱۹۵۴، سیستم اقتصادی وزارت تجارت و صنعت بین المللی ژاپن که از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ پرورش داده شده بود، به طور کامل عملی شد. نخست وزیر هایاتو ایکدا، که چالمرز جانسون او را "مهم ترین معمار معجزه اقتصادی ژاپن" می نامد، سیاست صنعتی سازی سنگین را دنبال کرد. این سیاست منجر به ظهور پدیده «وام بیش از حد» شد ( روشی که امروزه نیز ادامه دارد ) که در آن بانک ژاپن به بانک های شهری وام می دهد که به نوبه خود به شرکت های صنعتی وام می دهند. از آنجایی که در آن زمان در ژاپن کمبود سرمایه وجود داشت، شرکت های صنعتی فراتر از ظرفیت بازپرداخت خود، و حتی اغلب فراتر از دارایی خالص خود، وام می گرفتند، که باعث شد بانک های شهر نیز به نوبه خود بیش از حد از بانک ژاپن وام بگیرند. این امر به بانک ملی ژاپن کنترل کامل بر بانک های محلی وابسته را داد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین معجزه اقتصادی نتیجه بهره مندی ژاپن و آلمان غربی از جنگ سرد پس از جنگ جهانی دوم بود. دولت آمریکا در زمان اشغال ژاپن، جامعه ژاپن را اصلاح کرد و تغییرات سیاسی، اقتصادی و مدنی ایجاد کرد. [ ۱] [ ۲] پس از جنگ جهانی دوم، ایالات متحده حضور چشمگیری در ژاپن داشت تا گسترش نفوذ شوروی در اقیانوس آرام را کندتر کند. آمریکا همچنین نگران رشد اقتصاد ژاپن بود زیرا پس از جنگ جهانی دوم این خطر وجود داشت که یک جمعیت ژاپنی ناراضی و فقیر به کمونیسم روی بیاورند و با این کار کنترل شوروی بر اقیانوس آرام را تضمین کنند.
ویژگیهای متمایزکننده اقتصاد ژاپن در طول سالهای " معجزه اقتصادی" شامل: همکاری تولیدکنندگان، تأمین کنندگان، توزیع کنندگان و بانکها در گروه های کاملاً پیوسته به نام کیرتسو، اتحادیه های کارآمد و شرکتی؛ روابط خوب با بوروکرات های دولتی و تضمین اشتغال به کار در شرکت های بزرگ و کارخانه های یقه آبی ها بود.
پس از جلب حمایت ایالات متحده و دستیابی به اصلاحات اقتصادی داخلی، ژاپن توانست از دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ رشد کند. علاوه بر این، ژاپن نیز فرایند صنعتی شدن خود را تکمیل کرد و به یکی از اولین کشورهای توسعه یافته در شرق آسیا تبدیل شد. سالنامه های اقتصادی ژاپن از سال ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱ شاهد افزایش قابل توجهی بود. در سال ۱۹۶۷، سالنامه می گوید: بنابراین اقتصاد ژاپن در سال ۱۹۶۶ سریعتر از آنچه قبلاً انتظار می رفت پیشرفت کرد. [ ۳] در سال ۱۹۶۸، سالنامه اعلام کرد که اقتصاد ژاپن پس از اینکه در پاییز ۱۹۶۵ به پایین ترین سطح خود رسید، همچنان به رشد خوب خود ادامه می دهد. [ ۴] کلمات «افزایش»، «رشد» و «بالا» خلاصه سالنامه های سال های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۱ را پر کرده است. دلایل صنعتی شدن ژاپن نیز پیچیده است و مشخصه اصلی این زمان نفوذ سیاست های دولتی، مدیریت هایاتو ایکدا، مصرف گسترده و صادرات گسترده است.
در سال ۱۹۵۴، سیستم اقتصادی وزارت تجارت و صنعت بین المللی ژاپن که از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۳ پرورش داده شده بود، به طور کامل عملی شد. نخست وزیر هایاتو ایکدا، که چالمرز جانسون او را "مهم ترین معمار معجزه اقتصادی ژاپن" می نامد، سیاست صنعتی سازی سنگین را دنبال کرد. این سیاست منجر به ظهور پدیده «وام بیش از حد» شد ( روشی که امروزه نیز ادامه دارد ) که در آن بانک ژاپن به بانک های شهری وام می دهد که به نوبه خود به شرکت های صنعتی وام می دهند. از آنجایی که در آن زمان در ژاپن کمبود سرمایه وجود داشت، شرکت های صنعتی فراتر از ظرفیت بازپرداخت خود، و حتی اغلب فراتر از دارایی خالص خود، وام می گرفتند، که باعث شد بانک های شهر نیز به نوبه خود بیش از حد از بانک ژاپن وام بگیرند. این امر به بانک ملی ژاپن کنترل کامل بر بانک های محلی وابسته را داد.
wiki: معجزه اقتصادی ژاپن