معتمد العروه الوثقی

[ویکی نور] معتمد العروة الوثقی، تقریرات درس خارج «حج» آیت الله سید ابوالقاسم خویی است که توسط سید رضا خلخالی، به زبان عربی در دو مجلد نگارش شده است.
شیوه نگارش کتاب، بدین ترتیب است که مطالب عروه در بالای صفحه و شرح و توضیح عبارات در ذیل صفحات ذکر شده است.
تشویق شاگردان به تقریرنویسی و طولانی بودن سال های تدریس آیت الله خویی و تربیت شاگردان فراوان سبب شد تا افراد بسیاری تقریرات درس های او را تدوین کنند. مهم ترین تقریرات چاپ شده درس فقه او، یا به ترتیب مباحث مکاسب شیخ انصاری و یا بر محور العروة الوثقی است.
در کتاب دانشنامه جهان اسلام، دسته بندی خوبی از تقریرات درس آیت الله خویی انجام گرفته که محقق ارجمند می تواند به آدرس پیشین مراجعه نماید.
از مهم ترین شاخص های فقه خویی، اعتماد به خبر صحیح و حجیت خبر ثقه است؛ ازاین رو وی بیش از فقهای پیش از خود در نجف به علم رجال توجه نشان داد. او به گزینش راویان و شناخت راویان ثقه و ضعیف و استوارسازی قواعد حدیث و ضوابط اعتماد بر حدیث صحیح در ابواب فقه پرداخت. مبانی و دیدگاه های اصولی وی در رویکرد رجالی اش نیز تأثیر گذاشت. او به تبع حجت ندانستن شهرت و اجماع منقول، به حجیت خبر ثقه (نه خبر موثوق) اعتقاد داشت و معیار حجیت حدیث را صرفاً وثاقت رجال سند می دانست. خویی ازآن رو که در بسیاری از دیدگاه های رجالی مبتنی بر ثقه شمردن راویان مناقشه کرده بود، در پذیرش روایات، سخت گیری می کرد؛ مثلاً او توثیقات عام، مانند قول به وثاقت تمامی اصحاب امام صادق(ع)، مذکور در رجال طوسی، وثاقت هرکه وکیل امام معصوم بوده است، وثاقت مشایخ اجازه و وثاقت راویان کثیرالروایه از امام معصوم را نپذیرفت و ادله آنها را مخدوش دانست.
آیت الله خویی در معتمد العروة نیز گاه نظرات سید یزدی را نپذیرفته و روایات مورد استناد وی را ضعیف دانسته است؛ به عنوان نمونه صاحب عروه با استناد به روایت فضل بن شاذان، استخفاف به حج را از کبائر دانسته است. آیت الله خویی این روایت را ضعیف السند دانسته و اعتماد بر آن را صحیح نمی داند.