معاودین ایرانیان که مقیم کربلا بودند که در سال ۱۳۵۰ شمسی به دلیل اختلافات حکومتی دو کشور، دولت عراق از تمدید اقامتشان خودداری کرد و از آنان خواست فوری خاک عراق را ترک و به کشورشان ایران باز گردند.
معاود بمعنی بازگشت به مکان سایق یا چیزی که قبلا" بوده.
واما در فرهنگ سیاسی - اجتماعی پنجاه سال اخیر معاود به کسانی اطلاق میشود که از دیرباز ساکن عتبات عالیه عراق، بویژه شهر کربلا بوده و هرگز تابعیت ایرانی خود را ترک نکردند واز گرفتن شناسنامه عراقی خودداری کردند. این ایرانیان پس از بازگشت به ایران در سال 1350 مورد استقبال حکومت وقت قرار گرفتندو از همان سال به معاودین ( جمع معاود ) معروف شدند.
... [مشاهده متن کامل]
بنابراین، معاود به معنی بازگشته که جمع آن به معاودین معروف شده رایج شد.
معاودین ایرانیانی بودند ساکن عراق بویژه درشهرکربلا که درسال 05 - 1349 ودرزمان ریاست جمهوری احمد حسن البکر رژیم بعث عراق ، به دلیل اختلافات سیاسی باحکومت پهلوی دوم باعدم تمدید اقامت آنان وفشارحکومت بعث عراق به میهن اصلی خود ایران بازگشتند.
البته چند سال پس از این رویداد، وبعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، رژیم بعث عراق هزاران عراقی ایرانی تبار را از عراق اخراج کرد وعده ای نیز به ایران مهاجرت کردند. اینان با معاودین ایرانی که سال 1350 شمسی که به میهنشون بازگشتند تفاوت دارند ولی برخی به غلط به آنان معاودین می گویند. در حالی که معاودین ایرانی که در سال 1350 خورشیدی به ایران بازگشتن دارای شناسنامه ایرانی بوده و هیچگاه تابعیت عراق را نپذیرفته بودند و آنان فقط بصورت مقیم در عراق فعالیت می کردند.
معاودین اکثرا کردهای استان ایلام هستن!!
معاودین ، ایرانیانی بودند که ازدیرباز در عراق اقامت داشتند اما درسال 1349 و1350 شمسی بدلیل اختلافات بین حکومت های وقت ایران وعراق وعدم تمدید اقامتشان مجبور به بازگشت به وطن خود شدند. چندسال بعد هزاران
... [مشاهده متن کامل] خانواده عراقی شیعی نیز بدلیل فشارهای حکومت بعث عراق مجبور به مهاجرت واقامت در ایران شدند که با معاودین ایرانی از لحاض مهاجرت نسبت معکوس دارند.
معاودین، ایرانیان مقیم عراق بودند بویژه شهر کربلا که درسال 1350 خورشیدی بدلیل عدم تمدید اقامتشان به کشور شان ایران بازگشتند. امابدلیل تسلط به زبان عربی عراقی به اشتباه برخی آنان را با عراقی های مهاجر ومقیم ایران یکی دانسته که چنین چیزی صحت ندارد.
معاودین
− ◀️ در فرهنگ سیاسی معاصر ، واژه معاودین یعنی بازگشتگان یا عودتشدگان می باشد. در سال 1337 با روی کارآمدن حزب بعث عراق ودر زمان ریاست جمهوری احمد حسن البکر وتشدید اختلافات بین دو حکومت پهلوی وبعثی ، رژیم وقت عرلق ازتمدید اقامت ایرانیان اصیل مقیم به ویژه ایرانیان کربلایی خودداری کرد این خانواده ها که حاضر به ترک ملیت ایرانی خود نشده بودند مجبور شدند در سال های 1348 شمسی به بعد وبه ویژه درسال 1350 بدلیل اختلافات سیاسی بین دوکشور خاک عراق را ترک نموده و بازگشت وعودت به میهن اصلی خود را برگزیدند. ایشان پس از ورود به میهن خود مورد استقبال حکومت وقت ایران قرار کرقتند ودر آن زمان به معا ودین معروف شدند.
... [مشاهده متن کامل]
اولین پایگاه معاودین
در پی ورودنخستین ایرانیان بازگشته از عتبات درسال 1348 شمسی ، اینان برای حفظ و استمرار فرهنگ دینی اجتماعی خود در قلب ایران ودر پایتخت توانستند حسینیه ای را در نزدیکی بازار ودرخیابان ناصر خسرو، کوجه مروی به نام حسینیه کربلائی ها وعتبات عالیات با عنوان ( ( موکب اهالی کربلاء والعتبات المقدسه ) ) تأسیس کنند. البته سال ها بعد حسینییه وهیئت هایی منشعب بوجود آمد مانند : حسینیه کاظمینی ها و هیئت نجفی ها و. . . . این تجمع ها به مرور زمان درسراسر ایران گسترش یافت که کربلائی های مقیم پیشتاز بودند وتوانستند این تجمعات دینی اجتماعی وخدماتی را به دیگر کشورها منتقل کنند وبا تأسیس شبکه های ماهواره ای موقعیت اجتماعی ومذهبی خودرا بیش ازپیش تثبیت کنند. کربلائیهای مقیم ازرفتن به سوی سیاست وبدست آوردن منصب ومقام دوری جستند وهمیشه برای ارائه خدمات مردمی از قبیل : احداث بیمارستان ، درمانگاه ، زایشگاه وایجاد بنیاد ازدواج آسان وقرض الحسنه ودیگر خدمات مردمی پیش قدم هستند.
حسینیه ی کربلائی ها ده یازده سال پس از تأسیس ودر اوایل انقلاب ( 1358 ) به چهارراه گلوبندک تهران منتقل واحداث شد. این مکان مذهبی امروزه از بناها معروف دینی پایتخت به شمار می آید که مراسم باشکوه ایام ماه رمضان وعاشورای حسینی آن جالب توجه می باشد.
معاودین در لغت به منای بازگشتگان است و عبارتند از ایرانیانی که قبلا" مقیم عتبات عالیه عراق بودن به ویژه شهر مقدس کربلا که ا باروی کار آمدن حکومت بعث عراق در سال1968 م وبرجسته شدن اختلافات مرزی میان حکومت
... [مشاهده متن کامل] پهلوی ورژیم بعث در زمان حکومت احمد حسن البکر ، از تمدید اقامت ایرانیان مقیم خود داری نمود. براین اساس آنان مجبور به بازگشت وعودت به میهن خود شدند.
«معاودین» در فرهنگ سیاسی ایران به کسانی گفته می شوند که توسط حکومت صدام حسین از عراق به ایران اخراج شده اند.
