معاهده پیامبر با طوایف عربستان

[ویکی فقه] رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) علاوه بر پیمان مهمی که با مردم مدینه و یهودیان این شهر به امضاء رساندند. پیمان های بسیار دیگری را نیز چه با حضور نمایندگان قبایل و چه از طریق ارسال نامه بخصوص بعد از غزوه تبوک با دیگر قبایل شبه جزیره عربستان امضا کردند.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) علاوه بر پیمان مهمی که با مردم مدینه و یهودیان این شهر به امضاء رساندند. پیمان های بسیار دیگری را نیز چه با حضور نمایندگان قبایل و چه از طریق ارسال نامه بخصوص بعد از غزوه تبوک با دیگر قبایل شبه جزیره عربستان امضا کردند که در این مقاله به گزیده ای از این پیمانها اشاره شده است:
پیمان با سه طایفه بزرگ یهود
(این پیمان غیر از آن پیمانی مشهوری است که پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با مردم مدینه و یهودیان این شهر به امضاء رساندند.) یهودیان بعد از کشته شدن کعب بن اشرف به قصد گلایه نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) آمدند، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) فرمودند: «او ما را آزار داد و در شعر خود به ما ناسزا گفت در صورتی که از هیچ یک از شما چنین کاری سر نزده است که در پی آن شمشیر به میان آمده باشد.» سپس دو طرف موافقت کردند که پیمان نامه ای بین طرفین به امضا برسد. بر پایه این پیمان، یهودیان متعهد شدند که احدی از دشمنان رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و اصحابش را به زبان و با دست و با سلاح و سپردن حیوانات در خفا و آشکارا کمک ندهند. در صورت عهد شکنی یهود، بر رسول خداست که خونشان را بریزد و زنان و کودکانشان را به اسارت بگیرد و اموالشان را تصاحب کند. سپس حضرت با هر یک از این قبایل، پیمان جداگانه امضاء کردند.(بعلاوه اینکه مقریزی، درکتاب خود امتاع الاسماع، تنها به ذکر کتابت چنین پیمانی توسط رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) اکتفا کرده است.)
پیمان با یهودیان بنی عادیا
تَیماء سرزمین کوچکی بود در اطراف شام که میان سرزمین و وادی القری بر سر راه حاجیان شام و دمشق قرار داشت. در سال نهم هجری، هنگامی که مردم تیماء از آمدن پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به وادی القری آگاه گشتند، نماینده ای نزد حضرت فرستادند؛ با قرار پرداخت جزیه، میان ایشان و پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) پیمان صلحی منعقد شد. بر پایه این پیمان، حضرت (صلی الله علیه و آله وسلّم) پذیرفتند که مردم تیماء در برابر پرداخت جزیه، در بلاد خود بمانند و زمین هایشان را در دست خود نگه دارند. متن این پیمان بدین قرار است:«به نام خداوند بخشنده مهرباناین نوشته ای است از محمد رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) برای بنی عادیابی گمان اینان با پرداخت جزیه، در پناه اسلام خواهند بود تا آنگاه که شب و روز در کار است برایشان ستمی نخواهد رفت و از سرزمین خویش رانده نخواهند شد.»
پیمان با مردم ایله
...