مظفر علی تربتی

مظفر علی از اهالی تربت و خواهرزاده و شاگرد استاد کمال الدین بهزاد بود. مظفر به چندین هنر آراسته بوده ولی بختی خوش نداشته است. مظفر علی تصویرساز و چهره پردازی توانا بود و در صورت گری، کشیدن جانوران و نقش گرفت و گیر، استاد بود. همچنین در تذهیب و تشعیر چیره دست بود. نقاشی های رنگ روغنی او بیشتر بر روی جلدهای روغنی و قلمدانها بوده است. او گاهی نیز به ارائه آثاری به شیوه قطاعی می پرداخته است.
مظفر علی در خوشنویسی خفی و جلی توانمند بود و خط نستعلیق را به شیوهٔ سلطان علی مشهدی را دنبال می کرد. او شطرنج باز و روغن کار و شاعر هم بوده و مرقعی نیز ساخته است. و در شاعری غزلسرا بود.
مظفر علی نزد شاه تهماسب عزت و احترامی خاص داشت و بیشتر نقاشی های دولت خانه و چهل ستون این پادشاه اثر مظفر علی است. مردم مظفر علی را مانند بهزاد می دانستند، و پادشاه او را بر بهزاد برتری می نهاده و در قطعه ای به او فرموده که از عنوان «نقاش شاهی» استفاده کند.
صادقی بیک افشار کتاب دار شاه عباس شاگرد مظفرعلی نقاش بود و مظفر از کارکنان کتابخانهٔ شاه اسماعیل دوم هم بوده است.
مظفر علی در قزوین بدرود حیات گفت و در مزار شاهزاده حسین دفن شده است.
• تصویرهای «دولت خانهٔ همایون» و مجلس «ایوان چهل ستون» از او است.
• «قانون الصور» و «مجمع الخواص» که در ۱۰۱۶ ساخته است.
• تصویر بهرام گور در شکارگاه که با یک تیر، پای آهویی را به گوشش دوخته و حیوان را از حرکت باز داشته است با امضاء: «عمل استاد مظفرعلی»
• تصویر نجات یوسف از چاه. بدون امضاء
• تصویر دیدار مجنون از لیلی که بزرگان در زیر چادری رنگین نشسته اند و با مجنون صحبت می کنند و لیلی همراه با ندیمه اش بیرون چادر ایستاده است. بدون امضاء
• تصویر تصویر رستم زال در نخجیرگاه. بدون امضاء
• دو قطعه از مرقع امیر غیب بیگ به قلم سه دانگ و دو دانگ خوش. با امضاء «الفقیر مظفرعلی» و «فقیر مظفرعلی»
• یک نسخه گلستان و بوستان سعدی با امضاء «کاتب السلطانی» و تاریخ ۹۷۵ هـ. ق