[ویکی فقه] برهان بلخی، وی از اخلاف ابراهیم بن ادهم، صوفی نام آور ایرانی و از شاعران قرن هشتم بود.
برهان بلخی ، مظفر ، برهان الدّین مظفّربن شمس بن علی بن حمیدالدین ، از شاعران قرن هشتم ، اهل بلخ وی از اخلاف ابراهیم بن ادهم، صوفی نام آور ایرانی در قرن دوم، بود.پدرش، سلطان شمس بلخی، او را، در زمان سلطنت سلطان محمّدبن تغلق (حک: ۷۲۵ـ۷۵۲) در دهلی، به هند برد و پس از اقامتی کوتاه در دهلی، به بِهار، شهر کوچکی در هشتاد کیلومتری جنوب پَتْنَه، نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آن جا ماند.برهان بلخی، که در آن هنگام (ح ۷۵۵ یا ۷۵۶) جوان و علم آموخته بود، به حلقة مریدان شرف الدین احمدبن یحیی، از مشایخ صوفیان محل، پیوست و بعدها خلیفه او شد.چند سال در بنگال و مکه بود، ولی سرانجام به شهری که در آن ارشاد شده بود بازگشت و تا هنگام مرگ در ۷۸۸ (یا به گفته برخی ۸۰۳) در آن جا ماند.جانشین او، برادرزاده اش، حسین بن معزّالدین، بود.او برهان تخلص می کرد.اشعاری متوسّط، عمدتاً غزل، به زبان فارسی سروده است.مجموعه ای از اشعار عرفانی او به چاپ رسیده و مجموعه ای از نامه ها و نیز رساله ای در بدایت و نهایت درویشی از او بر جای مانده، ولی آثار دیگر او در دست نیست.
برهان بلخی ، مظفر ، برهان الدّین مظفّربن شمس بن علی بن حمیدالدین ، از شاعران قرن هشتم ، اهل بلخ وی از اخلاف ابراهیم بن ادهم، صوفی نام آور ایرانی در قرن دوم، بود.پدرش، سلطان شمس بلخی، او را، در زمان سلطنت سلطان محمّدبن تغلق (حک: ۷۲۵ـ۷۵۲) در دهلی، به هند برد و پس از اقامتی کوتاه در دهلی، به بِهار، شهر کوچکی در هشتاد کیلومتری جنوب پَتْنَه، نقل مکان کرد و تا پایان عمر در آن جا ماند.برهان بلخی، که در آن هنگام (ح ۷۵۵ یا ۷۵۶) جوان و علم آموخته بود، به حلقة مریدان شرف الدین احمدبن یحیی، از مشایخ صوفیان محل، پیوست و بعدها خلیفه او شد.چند سال در بنگال و مکه بود، ولی سرانجام به شهری که در آن ارشاد شده بود بازگشت و تا هنگام مرگ در ۷۸۸ (یا به گفته برخی ۸۰۳) در آن جا ماند.جانشین او، برادرزاده اش، حسین بن معزّالدین، بود.او برهان تخلص می کرد.اشعاری متوسّط، عمدتاً غزل، به زبان فارسی سروده است.مجموعه ای از اشعار عرفانی او به چاپ رسیده و مجموعه ای از نامه ها و نیز رساله ای در بدایت و نهایت درویشی از او بر جای مانده، ولی آثار دیگر او در دست نیست.
wikifeqh: مظفربن_شمس_برهان_بلخی