[ویکی نور] مرتضی مطهری، در 13 بهمن 1298ش، مطابق با 12 جمادی الأولی 1338ق (1920م) در شهرستان فریمان در نزدیکی شهر مشهد در یک خانواده روحانی چشم به جهان گشود.
وی پس از طی دوران طفولیت به مکتب خانه رفت و به فراگیری دروس ابتدایی پرداخت. در سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد عزیمت نمود و به تحصیل مقدمات علوم اسلامی اشتغال ورزید. در سال 1316 علی رغم مبارزه شدید حکومت وقت رضا شاه پهلوی با روحانیت و علی رغم مخالفت دوستان و نزدیکان، برای تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه قم شد.
در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از محضر آیت الله العظمی بروجردی (در فقه و اصول) و امام خمینی(ره) (به مدت دوازده سال در فلسفه ملا صدرا و عرفان و اخلاق و اصول) و علامه سید محمدحسین طباطبائی (در فلسفه بوعلی و فلسفه تطبیقی) بهره گرفت. استاد شهید مدتی نیز از محضر آیت الله حاج میرزا علی آقا شیرازی در اخلاق و عرفان بهره های معنوی فراوان برد. از اساتید دیگر استاد مطهری می توان از مرحوم آیت الله سید محمد حجت (در اصول) و مرحوم آیت الله سید محمد محقق داماد (در فقه) نام برد. وی در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصیل علم، در امور اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت فعال داشت.
در سال 1331 درحالی که از مدرسین معروف و از امیدهای آینده حوزه بشمار می رفت، به دلایلی از جمله مشکلات معیشتی به تهران مهاجرت کرد. در تهران به تدریس در مدرسه مروی - که در آن علوم حوزوی آموزش داده می شد - و نیز به تألیف و سخنرانی های تحقیقی پرداخت. در سال 1334 ایشان اولین جلسه از جلسات تفسیر قرآن خود را برای دانشجویان برگزار کرد. در همان سال، تدریس خود در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را آغاز نمود. در سال های 1337 و 1338 که انجمن اسلامی پزشکان تشکیل گردید، استاد مطهری از سخنرانان اصلی این انجمن و در طول سال های 1340 تا 1350 سخنران منحصربه فرد این انجمن بود و بخشی از آثار استاد محصول همین جلسات است.
از سال 1341 که نهضت امام خمینی(ره) آغاز گردید، استاد مطهری به طور فعال در کنار امام بود؛ به طوری که می توان سازماندهی قیام پانزده خرداد در تهران و هماهنگی آن با رهبری امام را مرهون تلاش های او و یارانش دانست. در ساعت 1 بعد از نیمه شب روز چهارشنبه پانزده خرداد 1342، به دنبال یک سخنرانی مهیج علیه شخص محمدرضا شاه به وسیله پلیس دستگیر شده و به همراه تعدادی از روحانیون تهران زندانی گردید. پس از 43 روز به دنبال مهاجرت علمای شهرستان ها به تهران و فشار مردم، به همراه سایر روحانیون از زندان آزاد شد.
پس از تبعید امام خمینی به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهری و یارانش سنگین تر شد. در این زمان وی به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانی در دانشگاه ها و مساجد مختلف ادامه داد. به طور کلی استاد شهید که به یک نهضت اسلامی معتقد بود، نه به هر نهضتی، برای اسلامی کردن محتوای نهضت، تلاش های ایدئولوژیک بسیاری نمود و با کج روی ها و انحرافات مبارزه سرسختانه کرد. در سال 1346 به کمک چند تن از دوستان اقدام به تأسیس حسینیه ارشاد نمود.
وی پس از طی دوران طفولیت به مکتب خانه رفت و به فراگیری دروس ابتدایی پرداخت. در سن دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهد عزیمت نمود و به تحصیل مقدمات علوم اسلامی اشتغال ورزید. در سال 1316 علی رغم مبارزه شدید حکومت وقت رضا شاه پهلوی با روحانیت و علی رغم مخالفت دوستان و نزدیکان، برای تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه قم شد.
در دوره اقامت پانزده ساله خود در قم از محضر آیت الله العظمی بروجردی (در فقه و اصول) و امام خمینی(ره) (به مدت دوازده سال در فلسفه ملا صدرا و عرفان و اخلاق و اصول) و علامه سید محمدحسین طباطبائی (در فلسفه بوعلی و فلسفه تطبیقی) بهره گرفت. استاد شهید مدتی نیز از محضر آیت الله حاج میرزا علی آقا شیرازی در اخلاق و عرفان بهره های معنوی فراوان برد. از اساتید دیگر استاد مطهری می توان از مرحوم آیت الله سید محمد حجت (در اصول) و مرحوم آیت الله سید محمد محقق داماد (در فقه) نام برد. وی در مدت اقامت خود در قم علاوه بر تحصیل علم، در امور اجتماعی و سیاسی نیز مشارکت فعال داشت.
در سال 1331 درحالی که از مدرسین معروف و از امیدهای آینده حوزه بشمار می رفت، به دلایلی از جمله مشکلات معیشتی به تهران مهاجرت کرد. در تهران به تدریس در مدرسه مروی - که در آن علوم حوزوی آموزش داده می شد - و نیز به تألیف و سخنرانی های تحقیقی پرداخت. در سال 1334 ایشان اولین جلسه از جلسات تفسیر قرآن خود را برای دانشجویان برگزار کرد. در همان سال، تدریس خود در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران را آغاز نمود. در سال های 1337 و 1338 که انجمن اسلامی پزشکان تشکیل گردید، استاد مطهری از سخنرانان اصلی این انجمن و در طول سال های 1340 تا 1350 سخنران منحصربه فرد این انجمن بود و بخشی از آثار استاد محصول همین جلسات است.
از سال 1341 که نهضت امام خمینی(ره) آغاز گردید، استاد مطهری به طور فعال در کنار امام بود؛ به طوری که می توان سازماندهی قیام پانزده خرداد در تهران و هماهنگی آن با رهبری امام را مرهون تلاش های او و یارانش دانست. در ساعت 1 بعد از نیمه شب روز چهارشنبه پانزده خرداد 1342، به دنبال یک سخنرانی مهیج علیه شخص محمدرضا شاه به وسیله پلیس دستگیر شده و به همراه تعدادی از روحانیون تهران زندانی گردید. پس از 43 روز به دنبال مهاجرت علمای شهرستان ها به تهران و فشار مردم، به همراه سایر روحانیون از زندان آزاد شد.
پس از تبعید امام خمینی به خارج از کشور، در 13 آبان 1343 مسئولیت استاد مطهری و یارانش سنگین تر شد. در این زمان وی به تألیف کتاب در موضوعات مورد نیاز جامعه و ایراد سخنرانی در دانشگاه ها و مساجد مختلف ادامه داد. به طور کلی استاد شهید که به یک نهضت اسلامی معتقد بود، نه به هر نهضتی، برای اسلامی کردن محتوای نهضت، تلاش های ایدئولوژیک بسیاری نمود و با کج روی ها و انحرافات مبارزه سرسختانه کرد. در سال 1346 به کمک چند تن از دوستان اقدام به تأسیس حسینیه ارشاد نمود.
wikinoor: مطهری،_مرتضی