[ویکی فقه] مطلق و مقید متحد السبب به مطلق و مقیّد یکسان به لحاظ سبب حکم اطلاق می شود.
مطلق و مقید متحد السبب، آن است که سبب حکم در مطلق و مقید یکسان می باشد، خواه جهت حکم یا کیفیت آن ( ایجاب و سلب ) یکسان باشد یا نباشد؛ مثل این که گفته شود: «اکرم عالما لعلمه و اکرم عالما فقیرا لعلمه»، یا: «اطعم عالما لعلمه و اطعم عالما فقیرا لعلمه» و یا: «ان ظاهرت فاعتق رقبة و ان ظاهرت فاعتق رقبة مومنة». در دو مثال اول، سبب حکم «علم» و در مثال سوم «ظهار» است.در صورتی که مطلق و مقید متحدالسبب باشد مطلق بر مقید حمل می شود، مگر این که هر دو سالبه باشند که به هر دو عمل می شود.
مطلق و مقید متحد السبب، آن است که سبب حکم در مطلق و مقید یکسان می باشد، خواه جهت حکم یا کیفیت آن ( ایجاب و سلب ) یکسان باشد یا نباشد؛ مثل این که گفته شود: «اکرم عالما لعلمه و اکرم عالما فقیرا لعلمه»، یا: «اطعم عالما لعلمه و اطعم عالما فقیرا لعلمه» و یا: «ان ظاهرت فاعتق رقبة و ان ظاهرت فاعتق رقبة مومنة». در دو مثال اول، سبب حکم «علم» و در مثال سوم «ظهار» است.در صورتی که مطلق و مقید متحدالسبب باشد مطلق بر مقید حمل می شود، مگر این که هر دو سالبه باشند که به هر دو عمل می شود.
wikifeqh: مطلق_و_مقید_متحدالموجب