مصطفی بیگ علی بی اف ( ۱۸۸۲، نوخا - ۱۹۴۵ ) روزنامه نگار، نویسنده، نمایشنامه نویس، وکیل. او ناشر مجله «ایشیق»، عضو انجمن خیریه نجات، جمعیت «کمک به نیازمندان»، دبیر انجمن خیریه هدایت و عضو حزب احرار بود.
مصطفی بیگ علی بی اف در سال ۱۸۷۲ در شهر شکی آذربایجان متولد شد. [ ۱] در سال های اول تحصیل، زبان های عربی و فارسی را به خوبی فرا گرفت. او در مدرسه روسی - تاتاری در شکی تحصیل کرد. [ ۲] او در سال ۱۸۹۲ از جیمنیزیوم تفلیس فارغ التحصیل شد. [ ۳] در این سالها به فراگیری زبان روسی و فرانسه پرداخت[ ۴]
در سال ۱۸۹۲ به عنوان مترجم بازپرس ارشد در دادگاه منطقه ای فرمانداری باکو شروع به کار کرد. [ ۳] وی عضو انجمن خیریه نجات بود. [ ۴] او علاوه بر اینکه به عنوان حقوقدان شناخته می شد، به عنوان منتقد ادبی نیز شناخته می شد. او به عنوان نثرنویس، روزنامه نگار، نویسنده و نمایشنامه نویس فعالیت می کرد. او مقالات خود را با نام مستعار «یوخاری باشلی» می نوشت. این به خاطر این است که او در محله یوخاری باش شکی زندگی می کرد. [ ۵]
در سال ۱۹۰۵ مقاله «جزیره نفتی آبشرون» و در سال ۱۹۱۵ نمایشنامه «اشک های خونین ریخته شده ما در دروازه دادگاه ها» و لیبرتو هفت قسمتی «قربانی مالک جلاد» را نوشت. [ ۵] نمایشنامه شش پرده ای «اشک های خونین ریخته شده ما در دروازه دادگاه ها» به شرح خودسری ها و تعلل های صورت گرفته در دادگاه ها و دیوان های روسیهٔ تزاری، خودسری های مقامات ارمنی و دیدگاه های توهین آمیز آنان به مردم است. [ ۶] او لیبرتو «قربانی مالک جلاد» را به زبان روسی نوشت. این لیبرتو حکایت از فاجعهٔ خانم گلبهار اخریوا بود[ ۷] دارد که رئیس جیمنیزیوم دخترانه حاجی زین العابدین تقی یف. [ ۵]
او در سال ۱۹۰۵ دبیر انجمن خیریه «هدایت» بود که به ریاست حاجی زینال الدین تقی اف تأسیس شد. وی برای خارج کردن نفت باکو از انحصار سرمایه خارجی و استفاده از آن در جهت رفاه مردم، اقدام به ایجاد شرکت نفت «هدایت اسلامیه» زیر نظر جمعیت کرد. به همین منظور اساسنامه شرکت مشتمل بر ۲۷ بند را تنظیم کرد. [ ۳] جمعیت هدایت با عادات رادیکال مذهبی، شاخسی واخسی و سایر مراسم مشابه مخالفت می کرد. این جمعیت خطاب به مردم در مورد ضررهای این آداب و رسوم اطلاع رسانی می کرد. دبیر جمعیت، مصطفی بیگ علی بی اف در این باره در روزنامه «ارشاد» مطلبی می نوشت. این اطلاع رسانی ها با خشم متعصبان مذهبی شهر مواجه شده بود. برخی حتی خواستار سر بریدن میر محمد کریم باکووی و مصطفی بیگ علی بی اف از اعضای جامعه بودند. بعدها افراد مذهبی درب خانه میر محمد کریم را به آتش کشیدند. همچنین مصطفی بیگ علی بی اف برای رهایی از آزار و اذیت، مدتی خانه خود را ترک نمی کرد. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمصطفی بیگ علی بی اف در سال ۱۸۷۲ در شهر شکی آذربایجان متولد شد. [ ۱] در سال های اول تحصیل، زبان های عربی و فارسی را به خوبی فرا گرفت. او در مدرسه روسی - تاتاری در شکی تحصیل کرد. [ ۲] او در سال ۱۸۹۲ از جیمنیزیوم تفلیس فارغ التحصیل شد. [ ۳] در این سالها به فراگیری زبان روسی و فرانسه پرداخت[ ۴]
در سال ۱۸۹۲ به عنوان مترجم بازپرس ارشد در دادگاه منطقه ای فرمانداری باکو شروع به کار کرد. [ ۳] وی عضو انجمن خیریه نجات بود. [ ۴] او علاوه بر اینکه به عنوان حقوقدان شناخته می شد، به عنوان منتقد ادبی نیز شناخته می شد. او به عنوان نثرنویس، روزنامه نگار، نویسنده و نمایشنامه نویس فعالیت می کرد. او مقالات خود را با نام مستعار «یوخاری باشلی» می نوشت. این به خاطر این است که او در محله یوخاری باش شکی زندگی می کرد. [ ۵]
در سال ۱۹۰۵ مقاله «جزیره نفتی آبشرون» و در سال ۱۹۱۵ نمایشنامه «اشک های خونین ریخته شده ما در دروازه دادگاه ها» و لیبرتو هفت قسمتی «قربانی مالک جلاد» را نوشت. [ ۵] نمایشنامه شش پرده ای «اشک های خونین ریخته شده ما در دروازه دادگاه ها» به شرح خودسری ها و تعلل های صورت گرفته در دادگاه ها و دیوان های روسیهٔ تزاری، خودسری های مقامات ارمنی و دیدگاه های توهین آمیز آنان به مردم است. [ ۶] او لیبرتو «قربانی مالک جلاد» را به زبان روسی نوشت. این لیبرتو حکایت از فاجعهٔ خانم گلبهار اخریوا بود[ ۷] دارد که رئیس جیمنیزیوم دخترانه حاجی زین العابدین تقی یف. [ ۵]
او در سال ۱۹۰۵ دبیر انجمن خیریه «هدایت» بود که به ریاست حاجی زینال الدین تقی اف تأسیس شد. وی برای خارج کردن نفت باکو از انحصار سرمایه خارجی و استفاده از آن در جهت رفاه مردم، اقدام به ایجاد شرکت نفت «هدایت اسلامیه» زیر نظر جمعیت کرد. به همین منظور اساسنامه شرکت مشتمل بر ۲۷ بند را تنظیم کرد. [ ۳] جمعیت هدایت با عادات رادیکال مذهبی، شاخسی واخسی و سایر مراسم مشابه مخالفت می کرد. این جمعیت خطاب به مردم در مورد ضررهای این آداب و رسوم اطلاع رسانی می کرد. دبیر جمعیت، مصطفی بیگ علی بی اف در این باره در روزنامه «ارشاد» مطلبی می نوشت. این اطلاع رسانی ها با خشم متعصبان مذهبی شهر مواجه شده بود. برخی حتی خواستار سر بریدن میر محمد کریم باکووی و مصطفی بیگ علی بی اف از اعضای جامعه بودند. بعدها افراد مذهبی درب خانه میر محمد کریم را به آتش کشیدند. همچنین مصطفی بیگ علی بی اف برای رهایی از آزار و اذیت، مدتی خانه خود را ترک نمی کرد. [ ۸]
wiki: مصطفی بیگ علی بی اف