مسمومیت فراموشی آور با صدف. مسمومیت فراموشی آور با صدف ( انگلیسی: Amnesic shellfish poisoning ) که به اختصار «ASP» نامیده می شود، یک بیماری انسانی است که در اثر مصرف نوعی مادهٔ سمیِ دریایی به نام «دوموئیک اسید» ایجاد می شود. [ ۱] این سم به طور طبیعی توسط «دیاتوم هایی» از خانوادهٔ «سودو نیچیا» و گونهٔ «نیچیا ناویس - وارینگیکا» تولید می شود. [ ۲] هنگامی که صدف های دریایی از این دیاتوم ها تغذیه می کنند، این سم در مقادیر زیادی در بدنشان تجمع می یابد و انسان با خوردن آنها، دچار مسمومیت می شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
اگرچه مسمومیت غذاییِ ناشی از «دوموئیک اسید» در انسان، تنها با خوردن صدف های آلوده رخ می دهد، اما این سم، در بدن بسیاری از موجودات دریایی همچون موتوماهیان و ساردین ها که خوراکشان «فیتوپلانکتون» است، قابل تجمع است. مسمومیت با «دوموئیک اسید» در سایر موجودات ( غیر پستانداران ) ، «DAP» نامیده می شود. «دوموئیک اسید» یک نوروتوکسین است و در پستانداران ( از جمله انسان ) ، سبب بروز اختلال دائمی در حافظه کوتاه مدت، آسیب مغزی و در موارد شدید، مرگ می شود.
دوموئیک اسید در مغز، موجب آسیب به هیپوتالاموس و هستهٔ آمیگدال می شود. [ ۱] این ماده با فعال سازیِ گیرنده های «آمپا ( AMPA ) » و «کاینیک اسید»، باعثِ ورودِ بیش ازحدِ کلسیم به درون یاخته های عصبی و آسیب دیدگی آن می شود. اگرچه ورود کلسیم در مقادیر معمولی، روندی طبیعی در سلول های عصبی است، اما مقادیر زیادِ کلسیم، سبب دژنره شدن و تخریب آن ها می شود. «رامستل» در سال ۲۰۰۷ میلادی، [ ۱۱] و «پولیدو» در سال ۲۰۰۸ میلادی، [ ۱۲] تحقیقاتی را در این زمینه انجام داده اند.
حدود ۲۴ ساعت پس از مصرف صدفِ آلوده، علائم گوارشی آغاز می شود. تهوع، استفراغ، اسهال، دل پیچه های شکمی و التهاب خونریزی دهندهٔ معده، از این دسته علائم هستند. در موارد شدیدتر مسمومیت، علائم مغزی - عصبی ظرف چند ساعت تا حداکثر سه روز بروز می کند. سردرد، گیجی، عدم آگاهی به موقعیت، اختلالات بینایی، از دست رفتنِ حافظهٔ کوتاه مدت، ضعف ماهیچه های حرکتی، تشنج، ترشحات شدید تنفسی، سکسکه، فشارخون ناپایدار، آریتمی های قلب و کما از جمله علائم و عوارض حاصله است. افرادی که مقادیر زیادی سم وارد بدنشان شده باشد و همچنین افراد مسن و مبتلایان به نارسایی کلیه، در معرض مرگ هستند. از ۱۰۷ موردی که این نوع مسمومیت گزارش شده، ۴ نفرشان فوت کرده اند. در تعدادی از مبتلایان نیز، عوارض پابرجا و دائمی همچون از دست رفتنِ حافظه کوتاه مدت و پُلی نوروپاتی محیطی رخ داده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگرچه مسمومیت غذاییِ ناشی از «دوموئیک اسید» در انسان، تنها با خوردن صدف های آلوده رخ می دهد، اما این سم، در بدن بسیاری از موجودات دریایی همچون موتوماهیان و ساردین ها که خوراکشان «فیتوپلانکتون» است، قابل تجمع است. مسمومیت با «دوموئیک اسید» در سایر موجودات ( غیر پستانداران ) ، «DAP» نامیده می شود. «دوموئیک اسید» یک نوروتوکسین است و در پستانداران ( از جمله انسان ) ، سبب بروز اختلال دائمی در حافظه کوتاه مدت، آسیب مغزی و در موارد شدید، مرگ می شود.
دوموئیک اسید در مغز، موجب آسیب به هیپوتالاموس و هستهٔ آمیگدال می شود. [ ۱] این ماده با فعال سازیِ گیرنده های «آمپا ( AMPA ) » و «کاینیک اسید»، باعثِ ورودِ بیش ازحدِ کلسیم به درون یاخته های عصبی و آسیب دیدگی آن می شود. اگرچه ورود کلسیم در مقادیر معمولی، روندی طبیعی در سلول های عصبی است، اما مقادیر زیادِ کلسیم، سبب دژنره شدن و تخریب آن ها می شود. «رامستل» در سال ۲۰۰۷ میلادی، [ ۱۱] و «پولیدو» در سال ۲۰۰۸ میلادی، [ ۱۲] تحقیقاتی را در این زمینه انجام داده اند.
حدود ۲۴ ساعت پس از مصرف صدفِ آلوده، علائم گوارشی آغاز می شود. تهوع، استفراغ، اسهال، دل پیچه های شکمی و التهاب خونریزی دهندهٔ معده، از این دسته علائم هستند. در موارد شدیدتر مسمومیت، علائم مغزی - عصبی ظرف چند ساعت تا حداکثر سه روز بروز می کند. سردرد، گیجی، عدم آگاهی به موقعیت، اختلالات بینایی، از دست رفتنِ حافظهٔ کوتاه مدت، ضعف ماهیچه های حرکتی، تشنج، ترشحات شدید تنفسی، سکسکه، فشارخون ناپایدار، آریتمی های قلب و کما از جمله علائم و عوارض حاصله است. افرادی که مقادیر زیادی سم وارد بدنشان شده باشد و همچنین افراد مسن و مبتلایان به نارسایی کلیه، در معرض مرگ هستند. از ۱۰۷ موردی که این نوع مسمومیت گزارش شده، ۴ نفرشان فوت کرده اند. در تعدادی از مبتلایان نیز، عوارض پابرجا و دائمی همچون از دست رفتنِ حافظه کوتاه مدت و پُلی نوروپاتی محیطی رخ داده است.
