مسعودی مروزی. [ م َ ی ِ م َ وَ ] ( اِخ ) یکی از شاعران اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم هجری که اطلاعات ناقصی از احوال او در دست است. او نخستین کسی است که شروع به نظم روایات تاریخی و حماسی ایران کرد وشاهنامه منظومی پدید آورد، ولی از این شاهنامه اواطلاعی فراوان در دست نیست ، و ثعالبی نام آن را در غرر اخبار ملوک الفرس ( ص 10 ) آورده است : و زعم المسعودی فی مزدوجته بالفارسیة أن طهمورث بَنی قهندز مرو... و ذکر المسعودی المروزی فی مزدوجته الفارسیة انه قتله [ أی قتل البهمن الزال ] و لم یبق علی أحد من ذریته و این مسعودی پیش از سال 355 هَ.ق. بوده است ،ولی حدود آن معلوم نیست و اینکه می گوئیم پیش از 355برای این است که نام او در مقدسی نیز آمده است چنین : و قد قال المسعودی فی قصیدته المحبرة بالفارسیة: نخستین گیومرث آمد به شاهی گرفتش به گیتی درون پیشگاهی ( کذا ) چو سی سالی به گیتی پادشا بود که فرمانش به هر جائی روا بود. ( و آخرین بیت کتاب این است ): سپری شد زمان خسروانا چو کام خویش راندند در جهانا.
( البدء و التاریخ مقدسی ).
فرهنگ فارسی
یکی از شاعران اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم است که اطلاعات ناقصی از احوال او در دست است . نخستین کسی است که شروع بنظم روایات تاریخی و حماسی ایران کرد و شاهنامه منظومی پدید آورد. از شاهنامه او اطلاع فراوانی در دست نیست . شاهنامه مسعودی در اوایل قرن پنجم هم شهرت و اهمیت داشته است و نام آنرا در یکی از آثار معروف همان دوره یعنی غرر اخبار ملوک الفرس ثعالبی ( مولف بسال ۴۱۲ ه.ق . ) آمده است .
دانشنامه آزاد فارسی
مسعودی مَروَزی (نیمة دوم قرن ۳ و نیمۀ اول قرن ۴ق) شاعر ایرانی. از نخستین شاعرانی است که داستان های ملی ایران پیش از اسلام را به نظم کشیده است. شاهنامۀ او، که به نام شاهنامۀ مسعودی آوازه دارد، در قالب مثنوی سروده شده و در روزگارش آوازه یافته بود. از این اثر تنها سه بیت در البدء و التاریخ مقدسی باقی مانده است و احتمال دارد نخستین شاهنامۀ منظوم فارسی باشد.