مسجد سرخی

لغت نامه دهخدا

مسجد سرخی. [ م َ ج ِ دِ س ُ ] ( اِخ ) از مساجد عهد شاه عباس اول صفوی در اصفهان. رجوع به اصفهان در ردیف خود شود.

فرهنگ فارسی

از مساجد اصفهان

دانشنامه آزاد فارسی

مسجد سُرخی (اصفهان)
از بناهای دورۀ شاه عباس اول صفوی. بر کتیبۀ سردر آن تاریخ ۱۰۱۴ق دیده می شود. براساس منابع موجود، بانی مسجد، خلف بیک دوم، سفره چی شاه عباس اول، بوده است. در زمان شاه سلطان حسین صفوی، محمد شفیع خیاط، سنگابی وقف این مسجد کرد، که تاریخ ۱۱۱۷ق بر آن حک شده است. در وجه تسمیۀ مسجد آمده، که نام سفره چی در محاورات و در اثر کثرت استعمال، به «سرخی» تبدیل شده است، و یا به سبب استفاده از آجرهای سرخ رنگ در بنای مسجد، آن را «سرخی» خوانده اند. مسجد سرخی بنایی دو ایوانی است، که صحنی کوچک با قاعدۀ هشت و نیم هشت دارد. دو ایوان مسجد، در اضلاع شمالی و جنوبی واقع اند و بر محور قبله تأکید می کنند. شبستانی با ستون های سنگی در پشت ایوان شمالی، و شبستان دیگری با ستون های آجری در جبهۀ غربی صحن، قرار دارد. در این مسجد، چندین حجره نیز در دو طبقۀ پیرامون صحن دیده می شود. جرزهای آجری و تزیینات کاشی معقّلی در پشت بغل ها و دیگر قسمت ها، ترکیب زیبایی در نماهای صحن کوچک مسجد به وجود آورده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس