[ویکی فقه] بایزید دوم، مسجد و مجموعه، آثاری متعلق به اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم در آماسیه، اَدِرنه و استانبول که به دستور بایزید دوم ساخته شده اند.
مجموعه ای که در کرانه رود یِشیل ایرْماق ساخته شده و گفته اند محل کلیسای مریم مقدس بوده است، اما نشانه ای بر درستی این ادعا وجود ندارد.
این مجموعه مشتمل است بر مسجد، مدرسه، «عمارت» (دارالاِطعام) و «مُوَقِّت خانه» (محل تعیین ساعات نماز).
به نوشته حسین حسام الدین بیگ، به نقل از ادریس بدلیسی، بایزید (حک: ۸۸۶ ـ ۹۱۸) به شکرانه رسیدن به تاج و تخت، ساختمان مجموعه را آغاز کرد و بر اساس کتیبه های موجود در مسجد، بنای آن در رجب ۸۹۱ به پایان رسیده است.
این مجموعه بر اثر زلزله های متعدد آسیب بسیاری دیده و بارها مرمّت شده است.
مسجد، در مرکزِ صحنی به مساحت تقریبی ۱۶۰۱۲۰ متر مربع قرار دارد.
← بنای مسجد
مجموعه ای مشتمل بر مسجد، پناهگاه زمستانی فقرا، مدرسه، دارالشّفا (بیمارستان)، آشخانه (آشپزخانه) و دارالاطعام، و حمام، که در کرانه شمالی رود تونجه، ساخته شده است.
از دیگر بناهای این مجموعه، پلی است که این منطقه را به شهر متصل می کند.
بایزید دوم در ربیع الاخر ۸۸۹، هنگامی که برای لشکرکشی به کیلی و آق کرمان در ادرنه به سر می برد، به احداث این مجموعه پرداخت.
براساس کتیبه سردر ورودی مسجد، بنای آن در ۸۹۳ به پایان رسیده است.
همه جهانگردانی که در دوره عثمانی از ادرنه دیدن کرده اند، در سیاحتنامه های خود به وصف این مجموعه پرداخته اند.
طغیانهای رود تونجه و عوارض جنگهای بالکان (۱۹۱۲ـ۱۹۱۳) آسیب بسیاری به این مجموعه وارد کرده است، اما در سالهای اخیر قسمتهایی از آن مرمّت شده است.
← خصوصیات
بناهای اصلی این مجموعه عبارت اند از: مسجد، پناهگاههای زمستانی، آرامگاهها، مدرسه علوم دینی، «مکتب صبیان» (دبستان)، دارالاطعام و کاروانسرا که برخلاف دیگر مجموعه ها، غیرمتقارن و به طور پراکنده در زمینهای مرکزی شهر ساخته شده اند.
برای تأمین درآمد مجموعه، بناهایی در سلانیک و بورسه و ادرنه احداث و وقف آن شده است.
مسجد، در مرکز شهر در گوشه ای از میدان فوروم تئودوسیاکوم یا فوروم تائوری، بزرگترین میدان شهر در دوره روم شرقی، ساخته شده است.
به قولی که اثبات نشده، قبلاً در محل آن کلیسایی بوده است.
بنابر کتیبه عربی درِ ورودی مسجد، بنای آن در اواخر ذیحجه ۹۰۶ آغاز شده و در ۹۱۱ به پایان رسیده است.
← بنای مجموعه
...
مجموعه ای که در کرانه رود یِشیل ایرْماق ساخته شده و گفته اند محل کلیسای مریم مقدس بوده است، اما نشانه ای بر درستی این ادعا وجود ندارد.
این مجموعه مشتمل است بر مسجد، مدرسه، «عمارت» (دارالاِطعام) و «مُوَقِّت خانه» (محل تعیین ساعات نماز).
به نوشته حسین حسام الدین بیگ، به نقل از ادریس بدلیسی، بایزید (حک: ۸۸۶ ـ ۹۱۸) به شکرانه رسیدن به تاج و تخت، ساختمان مجموعه را آغاز کرد و بر اساس کتیبه های موجود در مسجد، بنای آن در رجب ۸۹۱ به پایان رسیده است.
این مجموعه بر اثر زلزله های متعدد آسیب بسیاری دیده و بارها مرمّت شده است.
مسجد، در مرکزِ صحنی به مساحت تقریبی ۱۶۰۱۲۰ متر مربع قرار دارد.
← بنای مسجد
مجموعه ای مشتمل بر مسجد، پناهگاه زمستانی فقرا، مدرسه، دارالشّفا (بیمارستان)، آشخانه (آشپزخانه) و دارالاطعام، و حمام، که در کرانه شمالی رود تونجه، ساخته شده است.
از دیگر بناهای این مجموعه، پلی است که این منطقه را به شهر متصل می کند.
بایزید دوم در ربیع الاخر ۸۸۹، هنگامی که برای لشکرکشی به کیلی و آق کرمان در ادرنه به سر می برد، به احداث این مجموعه پرداخت.
براساس کتیبه سردر ورودی مسجد، بنای آن در ۸۹۳ به پایان رسیده است.
همه جهانگردانی که در دوره عثمانی از ادرنه دیدن کرده اند، در سیاحتنامه های خود به وصف این مجموعه پرداخته اند.
طغیانهای رود تونجه و عوارض جنگهای بالکان (۱۹۱۲ـ۱۹۱۳) آسیب بسیاری به این مجموعه وارد کرده است، اما در سالهای اخیر قسمتهایی از آن مرمّت شده است.
← خصوصیات
بناهای اصلی این مجموعه عبارت اند از: مسجد، پناهگاههای زمستانی، آرامگاهها، مدرسه علوم دینی، «مکتب صبیان» (دبستان)، دارالاطعام و کاروانسرا که برخلاف دیگر مجموعه ها، غیرمتقارن و به طور پراکنده در زمینهای مرکزی شهر ساخته شده اند.
برای تأمین درآمد مجموعه، بناهایی در سلانیک و بورسه و ادرنه احداث و وقف آن شده است.
مسجد، در مرکز شهر در گوشه ای از میدان فوروم تئودوسیاکوم یا فوروم تائوری، بزرگترین میدان شهر در دوره روم شرقی، ساخته شده است.
به قولی که اثبات نشده، قبلاً در محل آن کلیسایی بوده است.
بنابر کتیبه عربی درِ ورودی مسجد، بنای آن در اواخر ذیحجه ۹۰۶ آغاز شده و در ۹۱۱ به پایان رسیده است.
← بنای مجموعه
...
wikifeqh: مسجد_بایزیددوم