مستعمره سازی

مستعمره سازی یا کُلُنی سازی ( به انگلیسی: Colonization، و با تفاوت جزئی در تمام زبان های اروپایی ) ، فرایندی است که از طریق آن یک سیستم مرکزی قدرت بر زمین های اطراف و اجزای آن غالب می شود. این اصطلاح از کلمه کلر ( colere ) لاتین بدست آمده که به معنای «ساکن شدن» است. همچنین مستعمره سازی به طور مستقیم به مهاجرت اشاره می کند مانند مستعمرات آمریکا و استرالیا. مستعمره سازی با گسترش ده ها میلیون نفر از کشورهای اروپای غربی در سراسر جهان ارتباط داشت. در بسیاری از مستعمرات سکونت یافته، مهاجران اروپای غربی بیشترین جمعیت را تشکیل می دهند. مانند آمریکا، استرالیا و نیوزیلند. این مستعمرات گاهی «نئو اروپایی» نامیده می شوند. هنگامی که پادشاهی بریتانیای کبیر در حال مستعمره سازی استرالیا و نیوزلند و چند جزیره کوچک دیگر بود اغلب به سرزمین های بلاصاحب توجه می کردند. سرزمین بلاصاحب ( Terra nullius ) به معنای زمین خالی در زبان لاتین است. به علت عدم وجود مهارت های کشاورزی اروپا، این زمین ها توسط انسان غیرقابل تغییر بود و به رغم حضور جمعیت بومی، به عنوان سرزمین غیرقانونی شناخته می شد. در قرن نوزدهم میلادی قوانین و ایده هایی مانند قانون عمومی مستعمره سازی مکزیک و بیانیه سرنوشت ایالات متحده آمریکا به تشویق بیشتر استعمار آمریکا در قرن پانزدهم میلادی آغاز شده بود منجر شد.
در دوران باستان تمدن های دریانشین مانند یونان و فنیقی ها اغلب مستعمراتی در مزرعه را بنا می کردند که به اعتقاد آنها سرزمین های غیرقانونی و فاقد سکونت است. زمین های مناسب برای کشاورزی اغلب توسط قبایل بربرها اشغال شده بودند که توسط شکار و کشاورزی زندگی می کردند. برای یونانی های باستان و فنیقی ها این اراضی به سادگی خالی بود. با این حال، این به این معنی نبود که تعارض میان استعمارگران و مردم محلی یا بومی وجود نداشت. یونانیان و فنیقی ها همچنین مستعمرات خود را با هدف تنظیم و گسترش تجارت در سراسر مدیترانه و خاورمیانه بنا کردند. دوره دیگر مستعمره سازی در باستان به زمان حیات امپراتوری روم بازمی گردد. امپراتوری روم بخش های زیادی از اروپای غربی، آفریقای شمالی و آسیای غربی را تسخیر کردند. در شمال آفریقا و غرب آسیا، رومی ها اغلب آنچه را که مردم به عنوان «متمدن» می دانند فتح کردند. اما همان طور که آن ها به سوی شمال اروپا پیش می رفتند، اغلب مردم روستایی یا قبیله ای را در مسیر شهرها می دیدند. در این مناطق، موج های استعمار رومی اغلب به صورت فتح سرزمین ها دنبال می شد. بسیاری از شهرهای کنونی اروپا توسط مستعمره سازی امپراتوری روم به وجود آمده اند. مانند آلمان که به نام کولینا کلودیا آرا شناخته می شد و در بریتانیا پایتخت فعلی انگلیس لندن که به لوندینیوم نامیده می شد.