[ویکی شیعه] مُسْتَدرَک نویسی، به معنای تالیف کتاب با هدف تکمیلِ کتابی دیگر و جبران کاستی های آن است. مستدرک نویسی اصطلاحی رایج در میان نویسندگان در حوزه علوم اسلامی است. این شیوه از کتاب نویسی از قرن چهارم قمری میان مسلمانان آغاز و در شاخه های مختلف علوم اسلامی از جمله فقه، رجال، حدیث و... مستدرکاتی نگاشته شد. مستدرک هایی مانند مستدرک الصحیحینِ حاکم نیشابوری و مستدرک الوسائلِ محدث نوری از مهم ترین کتاب ها در این زمینه به شمار می آیند.
در لغتنامه دهخدا برای این واژه معانی ای چون جبران شده، تدارک مافات، رفعِ توهم شده، ذیلی بر کتاب، مقاله یا رساله با شرح برخی نکاتِ آن، ذکر شده است. تکمله نیز غالبا مترادف با مستدرک به کار می رود و به معنای تکمیل کننده است.
در اصطلاح کتاب شناسی، مستدرک یا تکمله، کتابی است که با هدف تتمیم یا تکمیلِ کتابی دیگر و جبران کاستی های آن تدوین می شود. به این معنا که مطالبی که باید در کتاب اولیه باشد و نیست، در کتاب جدید آورده می شود. این کار یا به قلم مؤلف و یا شخص دیگری انجام می گیرد. در این نوع نوشته، اشتراک در موضوع، اطلاعات و غالبا در روش، مورد توجه است. به کتاب دوم مستدرک می گویند.
در لغتنامه دهخدا برای این واژه معانی ای چون جبران شده، تدارک مافات، رفعِ توهم شده، ذیلی بر کتاب، مقاله یا رساله با شرح برخی نکاتِ آن، ذکر شده است. تکمله نیز غالبا مترادف با مستدرک به کار می رود و به معنای تکمیل کننده است.
در اصطلاح کتاب شناسی، مستدرک یا تکمله، کتابی است که با هدف تتمیم یا تکمیلِ کتابی دیگر و جبران کاستی های آن تدوین می شود. به این معنا که مطالبی که باید در کتاب اولیه باشد و نیست، در کتاب جدید آورده می شود. این کار یا به قلم مؤلف و یا شخص دیگری انجام می گیرد. در این نوع نوشته، اشتراک در موضوع، اطلاعات و غالبا در روش، مورد توجه است. به کتاب دوم مستدرک می گویند.
wikishia: مستدرک نویسی