مزدا

- هورمزد در اصل و ریشه به شکل ؛ هو رمزَد تلفظ می شده است به معنای هو رمز یا راز تو است.
- اورمزد در اصل و ریشه به شکل ؛ او رمزَد تلفظ می شده است به معنای ؛ او رمز یا راز تو است.
پسوند اد در فارسی باستان معادل و هم معنا با ات در زبان فارسی امروز بوده و می باشد که ضمیر متصل یا نشانه صفت ملکی ضمیر دوم شخص مفرد است و معمولا حرف الف برداشته می شود و بصورت علامت فتحه ( صدای بالا ) روی حرف آخر کلمه پیشین قرار می گیرد. مثل خود اد و خود ات به شکل خودَد و خودَت.
در واژه دوم یعنی اورمزد، ضمیر سوم شخص مفرد یعنی او همان هو می باشد در واژه اول یعنی هور مزد.
نام و یا لقب اهورامزدا قبل پیدایش و ظهور و میلاد زرتشت به شکل زیر توسط ایرانیان تلفظ می شده است : اَهو را مَزِدا .
- اَهو به معنای هو اولیه یا آغازین و یا ازلی و ابدی و خود هو نام خدای پدر بوده است در زبان و فرهنگ قوم فارسی زبان ایلام ( عیلام ) با قدمت شش و هفت هزار ساله.
- را نشانه مفعول بی واسطه.
- مَزِدا به حالت دستوری یا امری و خطاب به شنونده به معنای آنرا از خاطره پاک نکن یا فراموش نکن بلکه همیشه آنرا به یاد باش یعنی اهو را.
لذا واژه اهوره در اصل و ریشه به معنای فره ( یا فرح ) ایزدی نبوده است بلکه ره یا راه اَهو.
Mazda با تلفظ اصلی و ریشه ای ما زاده به معنای زاینده یا زایشگر و یا آفریننده ما . ضمیر اول شخص جمع یعنی ما در این واژه تنها به افراد انسانی اشاره نداشته است بلکه به کلیه موجودات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی و انسانی و کره زمین و ماه و خورشید و ستارگان . لذا مزدا به شکل مازاده در اصل به معنای آفریدگار کائنات بوده است و سپس به اهورا چسبانده شده است و از این راه روی تلفظ ریشه ای و معنای اصلی و اولیه سر پوش گذاشته شده است. در ایران و هندوستان باستان هزاران سال قبل از پیدایش زرتشت و زایش دوقلوی های اهورامزدا و اهریمن از بطن خدای زا مان ( به معنای زایشگر یا آفرینده بیکران ما و نه به معنای ایزد یا خدای زمان بیکران ) و بطور کلی قبل از پیدایش خطوط میخی سه گانه و فرهنگ و تمدن سومری و ایلامی و اُگاریتی و مصری و به احتمال قوی و قریب به یقین در عصر غار نشینی و امرار معاش از طریق شکار ، در احساس و فکر و خیل انسان ایرانی میترا و وارونه نقش بازی میکرده اند ( و نه دوقلو های مشی و مشیانه ) . میترا به عنوان خدای عشق و زندگی ( و نه خدای خورشید ) و وارونه الهه عشق و زندگی ( و نه الهه ماه ) . وارونه به معنای معکوس بودن از لحاظ جنسی ( زن و مرد از لحاظ جنسی و تمایلات جنسی معکوس همدیگر می باشند ) . این دونام می توانند با حروف لاتین به شکل زیر نوشته شوند : Mitra و Warunah.
حروف اول این نام را میتوان برداشت و آنها را در کنار هم به شکل زیر قرار داد : MW و یا M&W . یعنی man and woman.
خدای عشق و زندگی هندوان یعنی شیوا یا Shiva و هم سر وی یعنی الهه عشق و زندگی یعنی شاکتی یا Shakti. حروف اول این نام را هم می توان برداشت و کنار همدیگر به شکل زیر قرار داد : SS .
این دو S که به شکل غلاب ماهیگری می باشند، را می توان با زاویه قائمه روی هم قرار داد طوریکه به شکل صلیب شکسته یا سواستیکا در آید.
Man and Woman
Side at Side
زن و مرد دست در دست هم ؛ در کنار هم ؛ هم گام یا هم قدم با هم و بهمراه همدیگر و در زمینه حق و حقوق یکسان و برابر با هم و هم دل و همصدا با همدیگر از سینه آه بر می آورند و میگویند ؛ ما هم می توانیم مشروط بر اینکه بخواهیم .
yes we kan too , but if we want
نمی دانم که اگر M و W را که از لحاظ شکل و سیما معکوس هم می باشند، روی هم قرار دهیم به چه شکل در می آید. اما می دانم که به شکل چلیپا در نمی آید و شاید اگر حرف م را به حرف و پیوند دهیم به مو تبدیل می شود به معنای من. یعنی هرفرد انسانی چه زن و چه مرد در اصل و ریشه ( در آفرینش اولیه ملکوتی یا آسمانی ) حداقل با دو جنبه یا دو بُعد انسانی به شکل دو نیم زوج خودی و بنیادی آفریده شده است با هدف زوجیت با خود و تجربه عشق خویشتن به روش غیر هم جنس ( یا هترو ) یعنی هم مرد و هم زن روی همدیگر ؛ در زندگی دنیوی یکی اصلی و واقعی و آشکار و پدیدار شده یا به قول فلاسفه فنومنی و دیگری فرعی و پنهانی و غیر آشکار و سایه وار یا استعلایی یا متائی و یا نوومنی . این یکی از بزگترین اکتشافات در زمینه ها یا میدان های خود شناسی و انسان شناسی محسوب می شود که در طول تاریخ پیدایش انسان روی کره زمین تاکنون توسط خردمندان گم نام و آفرینندگان اولیه این دو سمبل کوچک بر روی گردونه مهر ایرانان و چرخه تولد و مرگ هندوان برای انسان به ارث باقی گذاشته شده اند. خود دو این دو گردونه در پشت پرده ظاهر خویش در بردارنده راز ها و معانی ژرف خاص و ویژه خویش می باشند که بیان آنها در این فرصت کوتاه خارج از ظرفیت این کامنت کوتاه یا پیامک می باشد.
پنج نقطه روی حروف M & W یکی آغاز و دیگری پایان و سه تا محل شکست هم به نوبه خود خموش و گویای داستان های مندرج در کتاب هزار و یکشب.

با مباحث نجوم و صورت فلکی ثور نمیباشد و در صورت کالبدشکافی واژه و بازتاب آن به طبیعت حقیت این واژه هویدا میشود