مرکز فرهنگی ژان ماری تیجیبائو ( به فرانسوی: Jean - Marie Tjibaou Cultural Centre ) در نومئا در کالدونیای جدید توسط رنزو پیانو در سال ۱۹۹۱ طراحی شد و در سال های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۸ ساخته شد.
پروژه ژان ماری با طبیعت مانوس است یعنی بدون حضور نور خورشید که لطافت ساختارهای چوبی را باز می تاباند و بدون صنوبر بلند و ستون مانند که معیاری برای ارتفاع پوسته های وسیع ساختمان محسوب می شود و بدون بادی که از میان این عناصر می وزد و انعطاف پذیری و استحکام چوب را یادآوری می کند، شناخت و درک کامل مکان و فضای خلق شده در این پروژه، غیرممکن می شود. [ ۱]
مرکزفرهنگی جان ماری تیجیبائو که درمنطقه کم عرض و باریک تینو پنینسولا تقریباً در ۸ کیلومتری شمال شرقی مرکزتاریخی نومیا پایتخت نیوکالدونیا قرار دارد بنایی است برای احراز استقلالی که مردم کاناک بدنبال مناقشه های سیاسی با حکومت فرانسه جستجومی کردند. این بنا در واقع برای بزگداشت فرهنگ بومی کاناک که فرهنگ نهادی نیوکالدونیا است ساخته شده است. این مرکز فرهنگی در سال ۱۹۹۸ افتتاح و به وسیلهٔ معمار ایتالیایی رنزو پیانو طراحی شده. این مرکز جان ماری تیجیبائونام گرفت. نامی که متعلق به رهبر جنبش استقلال این منطقه بود و در سال ۱۹۸۹ کشته شد وایده تأسیس یک مرکز فرهنگی را که ترکیبی از میراث زبان و هنر مردم کاناک باشد در ذهن داشت.
پیانو در حقیقت شیوهٔ سنتی ساختمان سازی کاناک را با خلاقیت بسیار با معماری مدرن جهانی ترکیب نموده است. این بنا با نمای محوری انحنادار ومنظم با ۲۵۰متر ( ۸۲۰ فوت ) بلندی در سر ستیغ شامل ۱۰ کیس یا پاویلیون بزرگ همه با ابعاد مختلف است و بر اساس کلبه های معروف ( گرند هات ) سنتی کاناک طراحی شده اند. این بنا با منظره های که باز الهام گرفته از المان های یا نمادهای سنتی کاناک می باشد احاطه شده. ماری کلود تیجیبائو بیوه جان ماری تیجیبائو و رهبر فعلی سازمان توسعه فرهنگی کاناک اظهار دارد "ما اهالی کاناک این بنا را نماد روح مبارزات طولانی برای تشخیص هویتمان می دانیم. این بنا نشان قدرتمند اعاده و استرداد فرهنگ و استقلال ما از فرانسه می باشد". [ ۲]
جزیرهٔ کالدونیای جدید در جنوب اقیانوس آرام قرار دارد. این جزیره از اوایل قرن ۱۹ میلادی تاکنون یکی از ( املاک ) کشور فرانسه می باشد. فرانسوی ها به خاطر نیکل ( کالدونیای جدید ۲۵ درصد ذخایر نیکل را دارا می باشند. ) این جزیره را تسخیر کرده اند که امروز سومین تأمین کننده نیکل دنیا می باشد. مناظر کوهستانی و جنگلی این جزیره بسیار دست نخورده می باشد، عمده دلیل آن احترامی خاصی که مردم بومی به طبیعت قائلند و دیگری آنکه کاناک ها برای زندگی کلبه های کوچکی داشتند که با چوب و مصالح برخی ساخته و پس از فوت صاحبانشان تخریب و دوباره به چرخه طبیعت باز می گشت. استعمار مانع رشد و پیشرفت این جزیره در تمام زمینه شده است. از مجموعه جمعیت ۲۲۰۰۰۰ نفری تنها ۴۵ درصد کاناک می باشند، ۳۵درصد اروپایی مخصوصاً فرانسه، ۱۵ درصد آسیایی و سایر مردم نقاط اقیانوس آرام. کاناک ها بین سال های ۱۹۸۴تا۱۹۸۸ به رهبری ژان ماری تیجیبائو برای استقلال کشورشان تلاش زیادی کرده اند اما به نتیجه ای نرسیده اند و به عهدنامهٔ متیگنا منتهی شد. وقتی که توافقنامه ماتیگنون بین نمایندگان فرانسه و نیو کالادونیا امضا شد تیجیبائو رهبر جنبش استقلال طلب کاناک طرح افتتاح سازمان توسعه فرهنگی کاناک را با اهداف ترویج میراث زبان شناسی و باستان شناسی عنوان می کند و صنایع دستی و هنر را در سرتاسر ناحیه تشویق نموده و طراحی را تکامل و تحول داده و فعالیت های تحقیقی را مدیریت و رسیدگی می نماید. تجیبائو توسط کاناک های افراطی در سال ۱۹۸۹ ترور شدند، پس از این حادثه دولت فرانسه با رئیس جمهوری میتران مرکز فرهنگی با نام تجیبائو را برای ساخت در دستور کار خود قرار داد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپروژه ژان ماری با طبیعت مانوس است یعنی بدون حضور نور خورشید که لطافت ساختارهای چوبی را باز می تاباند و بدون صنوبر بلند و ستون مانند که معیاری برای ارتفاع پوسته های وسیع ساختمان محسوب می شود و بدون بادی که از میان این عناصر می وزد و انعطاف پذیری و استحکام چوب را یادآوری می کند، شناخت و درک کامل مکان و فضای خلق شده در این پروژه، غیرممکن می شود. [ ۱]
مرکزفرهنگی جان ماری تیجیبائو که درمنطقه کم عرض و باریک تینو پنینسولا تقریباً در ۸ کیلومتری شمال شرقی مرکزتاریخی نومیا پایتخت نیوکالدونیا قرار دارد بنایی است برای احراز استقلالی که مردم کاناک بدنبال مناقشه های سیاسی با حکومت فرانسه جستجومی کردند. این بنا در واقع برای بزگداشت فرهنگ بومی کاناک که فرهنگ نهادی نیوکالدونیا است ساخته شده است. این مرکز فرهنگی در سال ۱۹۹۸ افتتاح و به وسیلهٔ معمار ایتالیایی رنزو پیانو طراحی شده. این مرکز جان ماری تیجیبائونام گرفت. نامی که متعلق به رهبر جنبش استقلال این منطقه بود و در سال ۱۹۸۹ کشته شد وایده تأسیس یک مرکز فرهنگی را که ترکیبی از میراث زبان و هنر مردم کاناک باشد در ذهن داشت.
پیانو در حقیقت شیوهٔ سنتی ساختمان سازی کاناک را با خلاقیت بسیار با معماری مدرن جهانی ترکیب نموده است. این بنا با نمای محوری انحنادار ومنظم با ۲۵۰متر ( ۸۲۰ فوت ) بلندی در سر ستیغ شامل ۱۰ کیس یا پاویلیون بزرگ همه با ابعاد مختلف است و بر اساس کلبه های معروف ( گرند هات ) سنتی کاناک طراحی شده اند. این بنا با منظره های که باز الهام گرفته از المان های یا نمادهای سنتی کاناک می باشد احاطه شده. ماری کلود تیجیبائو بیوه جان ماری تیجیبائو و رهبر فعلی سازمان توسعه فرهنگی کاناک اظهار دارد "ما اهالی کاناک این بنا را نماد روح مبارزات طولانی برای تشخیص هویتمان می دانیم. این بنا نشان قدرتمند اعاده و استرداد فرهنگ و استقلال ما از فرانسه می باشد". [ ۲]
جزیرهٔ کالدونیای جدید در جنوب اقیانوس آرام قرار دارد. این جزیره از اوایل قرن ۱۹ میلادی تاکنون یکی از ( املاک ) کشور فرانسه می باشد. فرانسوی ها به خاطر نیکل ( کالدونیای جدید ۲۵ درصد ذخایر نیکل را دارا می باشند. ) این جزیره را تسخیر کرده اند که امروز سومین تأمین کننده نیکل دنیا می باشد. مناظر کوهستانی و جنگلی این جزیره بسیار دست نخورده می باشد، عمده دلیل آن احترامی خاصی که مردم بومی به طبیعت قائلند و دیگری آنکه کاناک ها برای زندگی کلبه های کوچکی داشتند که با چوب و مصالح برخی ساخته و پس از فوت صاحبانشان تخریب و دوباره به چرخه طبیعت باز می گشت. استعمار مانع رشد و پیشرفت این جزیره در تمام زمینه شده است. از مجموعه جمعیت ۲۲۰۰۰۰ نفری تنها ۴۵ درصد کاناک می باشند، ۳۵درصد اروپایی مخصوصاً فرانسه، ۱۵ درصد آسیایی و سایر مردم نقاط اقیانوس آرام. کاناک ها بین سال های ۱۹۸۴تا۱۹۸۸ به رهبری ژان ماری تیجیبائو برای استقلال کشورشان تلاش زیادی کرده اند اما به نتیجه ای نرسیده اند و به عهدنامهٔ متیگنا منتهی شد. وقتی که توافقنامه ماتیگنون بین نمایندگان فرانسه و نیو کالادونیا امضا شد تیجیبائو رهبر جنبش استقلال طلب کاناک طرح افتتاح سازمان توسعه فرهنگی کاناک را با اهداف ترویج میراث زبان شناسی و باستان شناسی عنوان می کند و صنایع دستی و هنر را در سرتاسر ناحیه تشویق نموده و طراحی را تکامل و تحول داده و فعالیت های تحقیقی را مدیریت و رسیدگی می نماید. تجیبائو توسط کاناک های افراطی در سال ۱۹۸۹ ترور شدند، پس از این حادثه دولت فرانسه با رئیس جمهوری میتران مرکز فرهنگی با نام تجیبائو را برای ساخت در دستور کار خود قرار داد. [ ۳]
