مرقیونیه

لغت نامه دهخدا

( مرقیونیة ) مرقیونیة. [ م َ نی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از ثنویه منسوب به مرقیون. ( از مفاتیح العلوم ). اصحاب مرقیون پیش از دیصانیه بوده اند و آنها گروهی از نصارا هستند نزدیکتر به مانویان از دیصانیه ، گویند که اصل قدیم نور و ظلمت است و موجود سومی آنان را با یکدیگر آمیخته ، و گویند خداوند از شرور منزه است و خلقت همه چیزها خالی از ضرر نیست و خداوند از خلقت همه چیز منزه است و در آن وجود سوم اختلاف کرده اند بعضی گویند آن حیات و همان عیسی ( ع ) است و گروهی گویند عیسی پیغمبر از طرف آن وجود سوم است و اشیاء را به امر و قدرت او ایجاد کرده ولیکن اتفاقاً عالم را محدث دانسته و گویند آثار مصنوعیت در آن هویداست و در آن شک ندارند و گمان برده اند هر کس از چربی و مسکر بپرهیزد و در تمام روزگار برای خدا نماز کند و پیوسته روزه بدارد از دام شیطان گریخته است. حکایات درباره مرقیونیه مختلف و مضطرب است و آنان را کتابتی است مخصوص به خود و دین را بدان کتابت نویسند. مرقیون را کتابی به نام انجیل بوده و پیروان وی را نیز کتبی بوده است ولی امروزه در دست نیست و این مردم در ظاهر دعوی نصرانیت کنند و در خراسان بسیارند و مانند پیروان مانی آشکارند. ( از ابن الندیم ).

دانشنامه عمومی

مرقیونیه ( به انگلیسی: Marcionism ) یا مرقیون گرایان[ نیازمند منبع] یا مارکیونیت ها گروهی از مسیحیان اولیه با اندیشه هایی نزدیک به مانوی گرایی بودند که کانونشان در خراسان بوده است.
آنها نام خود را از پیشوایشان مرقیون ( از مسیحیان آسیای کوچک که پیرامون ۱۴۴ در رم می زیستند ) داشته اند. مرقیون گرایان پیرو دوگانه باوری بوده و به دو بنیاد نور و تاریکی باورمند بوده اند. همچنین بر اصلی سوم که میانش اختلاف داشته اند نیز باورمند بوده اند. برخی عیسی را آن اصل سوم دانسته اند و برخی عیسی را پدیدآمده از آن بنیاد سوم می دانستند. آن ها انجیل ویژه ای هم داشته اند.
مرقیون بر این باور بود که عیسی فرستادهٔ خداست و پطرس سالار حواریان او. [ ۱] به دید او مسیحیت پیوندی با عهد عتیق و یهودیت نداشت. او یهوه خدای تورات را خشن تر از خدایی که در عهد جدید تعریف شده است می دانست. مرقیون انجیلی ویژهٔ خود را داشت که در آن گزیدهٔ مورد پسندی را از انجیل های پیشین بیرون کشیده بود.
مرقیون گرایان نماز روزانه، پرهیز از چربی و نوشیدنی های الکلی را شرط رستگاری و رهایی از شیطان می دانستند. همچنین گفته شده که آن ها خطی ویژه نیز داشته اند.
مرقیون، به صلیب رفتن عیسی را انکار می کرد، او و پیروانش مثل برخی دیگر گنوستیک ها معتقد بودند که چهره عیسی مسیح با وی جابجا شد و شمعون قیروانی به جای عیسی به صلیب رفت. [ ۲]
اندیشهٔ مرقیون گرایان از سوی کلیسای مسیحی رم مورد تکفیر قرار گرفت. با این همه آیین مرقونیه در خاور و باختر جهان پراکنده شد. در غرب این جنبش ۳۰۰ سال پایید؛ ولی در شرق و به ویژه بیرون از مرزهای امپراتوری بیزانس تا چند سده پس از آن هم پایدار ماند. در آینده در خاور زمین و در جاهایی که اندیشهٔ مرقیون گرایان رواج داشت مانوی گری جانشین آن گشت.
ابن ندیم از آن ها یاد کرده است. مانی پیامبر با آیین ایشان آشنایی داشته و درآوردن مانوی گری از ایشان تأثیر پذیرفته است.
عکس مرقیونیه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

مَرقیونیِّه (Marcionite)
فرقۀ گنوستیکی، پدیدآمده در قرن ۲م به رهبری مرقیون. با این که کلیسا رهبرش مرقیونرا مرتد شناخت (۱۴۴م) پرنفوذ و قدرتمند شد. آن ها معتقد به دو خدا بودند: یک خدای آفریدگار که دنیای مادی را خلق کرده است و جسم و روح انسان بدان تعلق دارد؛ و یک خدای نیکوکار که بدون نسبت ذاتی با کائنات و فقط از سر خیرخواهی پسرش عیسی مسیح را فرستاده است تا انسان را از زندان دنیا نجات دهد و به سرای دیگر رهنمون شود. مرقیونه برای قطع ارتباط خود با دنیای مخلوق و تسهیل ورودشان به دنیای دیگر بر خود ریاضت شدید تحمیل می کردند. کلیسا ایشان را خطرناک ترین فرقۀ گنوستیک می شمرد و نوشته اند قدیس پولوکارپوسمرقیون را فرزند ارشد شیطان نامید.

پیشنهاد کاربران

بپرس