مرغابی موسکووی ( نام علمی: Cairina moschata ) گونه ای بزرگ جثه از اردک است. این نوع مرغابی برخلاف نامش ارتباطی به مسکو و اسرائیل ندارد و بومی آمریکای جنوبی، مرکزی و مکزیک است. این پرنده اهلی شده و هرچند بومی مناطق گرمسیری است اما هوای سرد را هم به خوبی تاب می آورد و برخلاف بیشتر هم خانواده هایش علاقه چندانی به شنا و آب تنی ندارد.
رنگ این پرنده سیاه و سفید است و بزرگ تر از دیگر مرغابی های اهلی که همگی نژادهایی از مرغابی سرسبز هستند. نوع نر این اردک حدود ۷۵ سانتی متر درازا دارد و وزنش به ۵ تا ۶ کیلوگرم نیز می رسد، اما نوع ماده کوچک تر است و وزنش حدود ۳ کیلوگرم است.
این مرغابی به دست بومیان آمریکا اهلی شده بود و کریستف کلمب شماری از آنها را از باهاما با خود به اروپا آورد. نمونه های وحشی این جانور در باتلاق ها، دریاچه ها و نهرها و علفزارها و کشتزارهای پیرامون آنها زندگی کرده و شب ها را در درختان می گذراند. خوراک آنها از گیاهان، غلات، ماهی های کوچک، دوزیستان، خزندگان، سخت پوستان، حشرات و هزارپاها تشکیل می شود.
گوشت آنها در مقایسه با مرغابی های دیگر بیشتر خواهان دارد و به دلیل کم چرب و ترد بودن با گوشت گوساله مقایسه می شود. آنها همچنین بسیار ساکت هستند و به مرغابی «بی کواَک» و «مرغابی لال» در اسپانیایی ( Pato mudo ) شهرت دارند و تا استرس شدیدی به آنها وارد نشود، «کواَک» نمی کنند. وزن آنها هم بسیار بیشتر از مرغابی های معمولی است اما رشد آنها آهسته تر است. به طور میانگین هفته ای ۲ تا ۴ بار تخم گذاری می کند. نوع دورگه این مرغابی گوشت خوار هستند و ممکن است به دیگر جانوران اهلی مانند مرغ حمله کنند.
حلال بودن یا حرام بودن گوشت این مرغابی در دین یهود از جستارهای بحث برانگیز در میان پیروان این دین است. در سده نوزدهم برنارد ایلووی رَبی یهودیان در آمریکا گوشت آن را حرام اعلام کرده بود و هنوز هم برخی یهودیان آمریکا آن را حرام می دانند.
مرغابی اسرائیلی های گریخته یا رهاشده در برخی نقاط جهان از جمله آمریکا، استرالیا، نیوزیلند، و بخش های از اروپا جوامع مستقلی را ساخته و به نام جانور رمیده زندگی می کنند. آنها در کشتزارها و دریاچه های کنار یا پیرامون شهرها زندگی کرده و در شکاف درختان، یا روی زمین، زیر بوته های حیاط خانه ها، در بالکن آپارتمان ها یا زیر جلوآمدگی های سقف ها لانه سازی و تخم گذاری می کنند و گاهی شب را روی آب می خوابند تا اگر شکارچی به سراغ آنها آمد بتوانند به سرعت بگریزند. در آمریکا آنها گونه مهاجم اعلام شده و مقامات اجازه دارند تا مرغابی های موسکووی بدون صاحب، تخم ها و لانه هایشان را در هر جا - به جز سه شهرستان تگزاس که در آنها بومی اعلام شده اند - ویران کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرنگ این پرنده سیاه و سفید است و بزرگ تر از دیگر مرغابی های اهلی که همگی نژادهایی از مرغابی سرسبز هستند. نوع نر این اردک حدود ۷۵ سانتی متر درازا دارد و وزنش به ۵ تا ۶ کیلوگرم نیز می رسد، اما نوع ماده کوچک تر است و وزنش حدود ۳ کیلوگرم است.
این مرغابی به دست بومیان آمریکا اهلی شده بود و کریستف کلمب شماری از آنها را از باهاما با خود به اروپا آورد. نمونه های وحشی این جانور در باتلاق ها، دریاچه ها و نهرها و علفزارها و کشتزارهای پیرامون آنها زندگی کرده و شب ها را در درختان می گذراند. خوراک آنها از گیاهان، غلات، ماهی های کوچک، دوزیستان، خزندگان، سخت پوستان، حشرات و هزارپاها تشکیل می شود.
گوشت آنها در مقایسه با مرغابی های دیگر بیشتر خواهان دارد و به دلیل کم چرب و ترد بودن با گوشت گوساله مقایسه می شود. آنها همچنین بسیار ساکت هستند و به مرغابی «بی کواَک» و «مرغابی لال» در اسپانیایی ( Pato mudo ) شهرت دارند و تا استرس شدیدی به آنها وارد نشود، «کواَک» نمی کنند. وزن آنها هم بسیار بیشتر از مرغابی های معمولی است اما رشد آنها آهسته تر است. به طور میانگین هفته ای ۲ تا ۴ بار تخم گذاری می کند. نوع دورگه این مرغابی گوشت خوار هستند و ممکن است به دیگر جانوران اهلی مانند مرغ حمله کنند.
حلال بودن یا حرام بودن گوشت این مرغابی در دین یهود از جستارهای بحث برانگیز در میان پیروان این دین است. در سده نوزدهم برنارد ایلووی رَبی یهودیان در آمریکا گوشت آن را حرام اعلام کرده بود و هنوز هم برخی یهودیان آمریکا آن را حرام می دانند.
مرغابی اسرائیلی های گریخته یا رهاشده در برخی نقاط جهان از جمله آمریکا، استرالیا، نیوزیلند، و بخش های از اروپا جوامع مستقلی را ساخته و به نام جانور رمیده زندگی می کنند. آنها در کشتزارها و دریاچه های کنار یا پیرامون شهرها زندگی کرده و در شکاف درختان، یا روی زمین، زیر بوته های حیاط خانه ها، در بالکن آپارتمان ها یا زیر جلوآمدگی های سقف ها لانه سازی و تخم گذاری می کنند و گاهی شب را روی آب می خوابند تا اگر شکارچی به سراغ آنها آمد بتوانند به سرعت بگریزند. در آمریکا آنها گونه مهاجم اعلام شده و مقامات اجازه دارند تا مرغابی های موسکووی بدون صاحب، تخم ها و لانه هایشان را در هر جا - به جز سه شهرستان تگزاس که در آنها بومی اعلام شده اند - ویران کنند.
wiki: مرغابی موسکووی