مُرشِد بروجردی ( ـ هند ۱۰۳۰ق)
شاعر ایرانی. در همدان مدارج ترقی شعر و ادب را پیمود. پس از آن به اصفهان و از آن جا به شیراز سفر کرد و هشت سال در ملازمات محمدقلی خان، حاکم شبانکاره، بود و در اندک زمانی در شاعری آوازه یافت. چون محمدقلی خان درگذشت، به دعوت میرزا غازی بیگ ترخان، والی سند، به آن جا رفت و از او لقب خانی و منصب وکالت یافت. در ۱۰۲۶ق به خدمت شاهزاده خرم (شاه جهان آینده) پیوست و تا پایان زندگی اش در این کار بود. ساقی نامه ای در ۱۲۰ بیت و نیز دیوان اشعاری از وی به جا مانده است.
شاعر ایرانی. در همدان مدارج ترقی شعر و ادب را پیمود. پس از آن به اصفهان و از آن جا به شیراز سفر کرد و هشت سال در ملازمات محمدقلی خان، حاکم شبانکاره، بود و در اندک زمانی در شاعری آوازه یافت. چون محمدقلی خان درگذشت، به دعوت میرزا غازی بیگ ترخان، والی سند، به آن جا رفت و از او لقب خانی و منصب وکالت یافت. در ۱۰۲۶ق به خدمت شاهزاده خرم (شاه جهان آینده) پیوست و تا پایان زندگی اش در این کار بود. ساقی نامه ای در ۱۲۰ بیت و نیز دیوان اشعاری از وی به جا مانده است.
wikijoo: مرشد_بروجردی