مانگور ( چینی: 蒙古尔� ; Tu: Monghul ) ، مردم تو ( چینی: 土族� ) ، مغول سفید یا مغول تساگان، از مردمان مغولی و یکی از ۵۶ گروه قومی رسمی شناخته شده در چین هستند.
بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۰، کل جمعیت آنها ۲۴۱۱۹۸ نفر بود که بیشتر در استان های چینگهای و گانسو زندگی می کردند. سرشماری سال ۲۰۱۰ تعداد آنها را ۲۸۹۵۶۵ نفر اعلام کرد. قوم ماونگور به زبان مانگوری صحبت می کنند که به خانواده زبان های مغولی تعلق دارد اما به شدت تحت تأثیر گویش های محلی چینی و تبتی معیار قرار گرفته است. امروزه تقریباً همه مردم مانگور چینی صحبت می کنند. اکثر آنها کشاورز هستند و برخی از آنها دام نگهداری می کنند.
فرهنگ و سازمان های اجتماعی آنها تحت تأثیر بودیسم تبتی، آیین کنفوسیوس، تائوئیسم و باورهای محلی قرار گرفته است. تعداد کمی از آنها در هوژو و مینه مسیحی هستند که نتیجه کار تبلیغی مستمر مبلغان آمریکایی ها و کره ای در این منطقه است.
تاریخ قومی مانگور مورد بحث است. به گونه های مختلف پیشنهاد شده است که منشأ آنها به Tuyuhun Xianbei، به سربازان مغول که در زمان فتوحات مغول به منطقه فعلی چینگهای - گانسو آمدند، به Shatuo و/یا به مردم هان مربوط می شود. [ ۱] [ ۲]
اکثر مانگورها در سکونتگاه های روستایی که به سرعت در حال تغییر هستند، کشاورزی انجام می دهند. کسانی که در سیستم آموزشی چین موفق شده اند، مشاغل دولتی را در طیف گسترده ای از زمینه های دانشگاهی، پزشکی و تجاری انتخاب می کنند.
فرهنگ و زبان سنتی مانگورها در خطر انقراض قرار گرفته است. [ ۳] [ ۴] رویدادهای سنتی مانند عروسی، تشییع جنازه و آیین های سال نو به طور فزاینده ای کوتاه شده و آهنگ های سنتی، داستان های عامیانه و ضرب المثل ها ناپدید می شوند.
در بیشتر روستاها، یک معبد بودایی و یک زیارتگاه تائوئیستی وجود دارد. تقریباً تمام معابد و زیارتگاه هایی که امروزه دیده می شوند، در سه دهه گذشته بازسازی شده اند، زیرا در جریان انقلاب فرهنگی ( ۱۹۶۶–۱۹۷۶ ) به طور دائم تخریب شدند. در حالی که راهبان بودایی در بیشتر روستاها حضور هستند، کشیشان و شمن های تائوئیست بسیار کم شده اند و به کل منطقه خدمت می کنند. کاهنان تائوئیست وظایف مختلفی را بر عهده می گیرند که شامل مراسم عروسی، تشییع جنازه و مراقبت از زیارتگاه ها می شود، در حالی که وظیفه اصلی شمن ها این است که به عنوان یک واسطه روحی در طول جشن نادون و گاهی اوقات مدیریت بیماری عمل کند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] گزارش های محلی نشان می دهد که در گذشته کلیساهای کاتولیک متعددی در مناطق مانگور ساخته شده است. [ ۸] آنها در اوایل دهه ۱۹۵۰ پس از کنترل کمونیست ها ویران شدند و هنوز بازسازی نشده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبر اساس سرشماری سال ۲۰۰۰، کل جمعیت آنها ۲۴۱۱۹۸ نفر بود که بیشتر در استان های چینگهای و گانسو زندگی می کردند. سرشماری سال ۲۰۱۰ تعداد آنها را ۲۸۹۵۶۵ نفر اعلام کرد. قوم ماونگور به زبان مانگوری صحبت می کنند که به خانواده زبان های مغولی تعلق دارد اما به شدت تحت تأثیر گویش های محلی چینی و تبتی معیار قرار گرفته است. امروزه تقریباً همه مردم مانگور چینی صحبت می کنند. اکثر آنها کشاورز هستند و برخی از آنها دام نگهداری می کنند.
فرهنگ و سازمان های اجتماعی آنها تحت تأثیر بودیسم تبتی، آیین کنفوسیوس، تائوئیسم و باورهای محلی قرار گرفته است. تعداد کمی از آنها در هوژو و مینه مسیحی هستند که نتیجه کار تبلیغی مستمر مبلغان آمریکایی ها و کره ای در این منطقه است.
تاریخ قومی مانگور مورد بحث است. به گونه های مختلف پیشنهاد شده است که منشأ آنها به Tuyuhun Xianbei، به سربازان مغول که در زمان فتوحات مغول به منطقه فعلی چینگهای - گانسو آمدند، به Shatuo و/یا به مردم هان مربوط می شود. [ ۱] [ ۲]
اکثر مانگورها در سکونتگاه های روستایی که به سرعت در حال تغییر هستند، کشاورزی انجام می دهند. کسانی که در سیستم آموزشی چین موفق شده اند، مشاغل دولتی را در طیف گسترده ای از زمینه های دانشگاهی، پزشکی و تجاری انتخاب می کنند.
فرهنگ و زبان سنتی مانگورها در خطر انقراض قرار گرفته است. [ ۳] [ ۴] رویدادهای سنتی مانند عروسی، تشییع جنازه و آیین های سال نو به طور فزاینده ای کوتاه شده و آهنگ های سنتی، داستان های عامیانه و ضرب المثل ها ناپدید می شوند.
در بیشتر روستاها، یک معبد بودایی و یک زیارتگاه تائوئیستی وجود دارد. تقریباً تمام معابد و زیارتگاه هایی که امروزه دیده می شوند، در سه دهه گذشته بازسازی شده اند، زیرا در جریان انقلاب فرهنگی ( ۱۹۶۶–۱۹۷۶ ) به طور دائم تخریب شدند. در حالی که راهبان بودایی در بیشتر روستاها حضور هستند، کشیشان و شمن های تائوئیست بسیار کم شده اند و به کل منطقه خدمت می کنند. کاهنان تائوئیست وظایف مختلفی را بر عهده می گیرند که شامل مراسم عروسی، تشییع جنازه و مراقبت از زیارتگاه ها می شود، در حالی که وظیفه اصلی شمن ها این است که به عنوان یک واسطه روحی در طول جشن نادون و گاهی اوقات مدیریت بیماری عمل کند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] گزارش های محلی نشان می دهد که در گذشته کلیساهای کاتولیک متعددی در مناطق مانگور ساخته شده است. [ ۸] آنها در اوایل دهه ۱۹۵۰ پس از کنترل کمونیست ها ویران شدند و هنوز بازسازی نشده اند.
wiki: مردم مانگور