مرثیه جن

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
از ابعاد غیرمادی و غیربشری شهادت امام حسین علیه السلام، گریه و نوحه و مرثیه خوانی فرشتگان و اجنه بر آن حضرت است. روایاتی در این باره نقل شده و کسانی هم مدعی بوده اند که شعرها و نوحه های جن را به یاد عاشورا شنیده و گریسته اند، همچون مسور بن مخرمه.
نوحه هایی از قبیل این که: ایها القاتلون جهلا حسینا ابشروا بالعذاب والتنکیل.
یا این شعر: ایا عین جودی و لاتجمدی و جودی علی الهالک السید فبالطف امسی صریعا فقد رزئنا الغداة بامر بدی.
و امثال این گونه مراثی که در کتب مقتل و روایات آمده است. شهید مطهری در این باره می گوید: «در «قمقام زخار»، قسمت زیادی از مراثی جنی ها را بصورت شعر نقل کرده است. بعید نیست که این اشعار سراسر انتقاد و حنین و تحریک احساسات، از طرف علاقه مندان و شیعیان سروده می شده است و چون از طرف حکومت وقت، تحت تعقیب قرار می گرفتند لذا اشعاری که می سرودند به نام جنی منتشر می کردند که هم پی گم کرده باشند و هم مردم بهتر حفظ می کردند».
البته شعرهای مرثیه از قول جن، غیر از گریه و عزاداری ملائک و انبیا و کروبیان در عزای حسینی است که روایاتش متفاوت است.
                      
محتشم کاشانی