مرتضی قلی بیات

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] مرتضی قلی بیات در سال ۱۲۶۶ شمسی به دنیا آمد. او فرزند حاج عباس قلی خان سهم الملک عراقی و خواهرزاده دکتر مصدق بود. او ده دوره پیاپی، نماینده مجلس بود و کسی در همه این دوران از او سخنی در مخالفت با قانونی دولتی و یا کسی نشنید. وی چند بار وزیر شد و مدت کوتاهی نیز استاندار آذربایجان بود.
تحصیلاتی در حد متوسطه داشت؛ ولی سفرهای پرشماری به اروپا کرد. کار اصلی اش، کشاورزی و ملک داری بود و با پدرش همکاری می کرد. جاه طلبی و غرور او باعث شد به کارهای سیاسی دلبستگی پیدا کند. این مالک و مالک زاده اراکی ۱۰ دوره پیاپی، نماینده مجلس بود و کسی در همه این دوران از او سخنی در مخالفت با قانونی دولتی و یا کسی نشنید. وی چند بار وزیر شد و مدت کوتاهی نیز استاندار آذربایجان بود. او در نخستین مجلس مؤسسان که در سال ۱۳۰۴ قمری برای تغییر سلطنت تشکیل شد، عضو و نایب رییس مجلس بود. نخستین بار فروغی در سال ۱۳۰۴ در نخستین کابینه اش ـ که کابینه تاجگذاری رضاشاه بود بیشتر از ۶ ماه نپایید ـ او را به وزارت مالیه گمارد. بیات، پس از انحلال کابینه، دوباره به نمایندگی مجلس برگزیده شد و تا پایان دوره سیزدهم، همان مقام را حفظ کرد. وی در بیشتر دوره ها نایب رئیس مجلس بود.وی در دوره سیزدهم، نامزد ریاست بود؛ ولی محتشم السلطنه اسفندیاری با چند رای بیشتر، برای بار چهارم، رئیس مجلس شورای ملی شد. بیات در انتخابات دوره چهاردهم نتواسنت صندلی نمایندگی را به دست آورد؛ ولی علی سهیلی، برگزارکننده انتخابات، رضایت او را به شیوه ای دیگر فراهم آورد و پست وزارت دارایی را به وی داد. بیات بعد از سقوط کابینه سهیلی، در دوره نخست وزیری ساعد مراغه ای، وزیر مشاور و در همین سال، خود، نخست وزیر شد.
بیات بعد از شهریور۱۳۲۰
بعد از شهریور ۱۳۲۰ با همکاری سید محمدصادق طباطبایی و باقر کاظمی، امان الله اردلان و ابراهیم زند به تشکیل «حزب مردم» همت گماشت و پیشینه آزادی خواهی طباطبایی سبب شد که عده زیادی به حزب بپیوندند. با توجه به این نکته که طباطبایی رئیس مجلس شورای ملی نیز بود، حزب مزبور در مجلس، طرفدارانی یافت. پس از سقوط کابینه ساعد، مجلسیان به رجال صدر مشروطه، روی آوردند.در این میان، صادق مستشارالدوله، زمینه فراهمی برای نخست وزیری داشت؛ اما اقلیت مجلس به رهبری دکتر مصدق، به بیات نظر داشتند. او توانست «فراکسیون های میهن و اتحاد ملی» را با خود همراه سازد، همچنین به دنبال رد پیشنهاد همراه با خشونت روس ها، از سوی دولت ساعد، حکومت با تهدیدهای کافتارزاده و در حقیقت، استالین، به وحشت افتاد و در پی آن بود که شخصی ملایم و در عین حال، مخالف امتیار خواهی روس ها پیدا کند که از حمایت اقلیت مجلس نیز برخوردار باشد ؛ و بهترین گزینه، بیات بود.
کابینه بیات
ترکیب کابینه بیات، گروه گسترده ای از منافع و ملاحظات مختلف را می نمایاند. شمار زیادی از وزیران وی، قبلا وزیر و نماینده فراکسیون های با نفوذ بودند که یا در گذشته به حمایت از بیات پرداخته بودند یا او به پشتیبانی آنان چشم دوخته بود. با این حال، دولت بیات، هوادار غرب به نظر می رسید و همانند دیگران، به چشم داشت های دربار حساس بود. گویا فراکسیون میهن از اینکه فقط یک وزیر در کابینه داشت، ناخشنود بود و فراکسیون های دیگر که نماینده ای در کابینه نداشتند نیز ناراضی بودند. البته این نخست وزیر بود که عملکرد و سیاست های دولت را تعیین می کرد، نه ترکیب کابینه را و بر این اساس از دولت بیات، انتظار تغییر و تحول می رفت. مصدق نیز که خود از خویشاوندان بیات بود، اعتقاد اندکی به وزیران او داشت؛ ولی آماده بود که در صورت لغو «قرداد میلسپو» از وی حمایت کند. کسانی که زمینه نخست وزیری بیات را فراهم ساخته بودند هم، از او توقع داشتند که بدون هیچ حرکت آشتی جویانه ای در برابر روس ها و چپ گرایان، به انجام وظایفش بپردازد.
نخست وزیری بیات
...

پیشنهاد کاربران

مرتضی قلی بیات ملقب به سهام السلطان ( زاده ۱۲۶۹ اراک – درگذشته ۱۳۳۷ تهران ) سیاست مدار و مدیر اجرایی ایرانی بود، که از دوران قاجار در عرصه سیاسی ایران حضور داشت و با به سلطنت رسیدن رضاشاه، در رده مدیران و قانونگذاران ارشد کشور درآمد، تا اینکه در دوران محمدرضا شاه به نخست وزیری رسید.
...
[مشاهده متن کامل]

ایل بیات در گذشته از مناطق نیشابور، تهران و آذربایجان به این منطقه کوچ کردند یا کوچانده شدند. مرتضی قلی خان در خانواده یکی از خوانین و مَلاکان اراک به نام حاج عباسقلی خان سهم الملک متولد شد. پدرش در دوره های سوم و چهارم مجلس شورای ملی نماینده اراک بود. خودش نیز در همان دوران لقب سهام السلطان گرفت. برادر بزرگترش مصطفی قلی خان صمصام الملک از سیاستمداران تکنوکرات دوراه رضاشاه و بنیانگذاران کشاورزی نوین در ایران و برادر بزرگتر دیگرش شیخ نصرت الله شیخ العراقین نیز از علمای دینی بود که یک دوره نماینده تهران در مجلس شد. برادر دیگرش عزت الله پس از اینکه او به وزارت رسید، بر کرسی نمایندگی اراک نشست. محمد مصدق دایی او بود.
بیات از دوره چهارم تا سیزدهم ( ده دوره پیاپی ) بر کرسی اراک در مجلس شورای ملی نشست و در بیشتر این دوره ها نایب رئیس مجلس بود. او در مجلس پنجم از هواخواهان تغییر سلطنت بود و از ماده واحده دو فوریتی که در نهم آبان ۱۳۰۴ برای انقراض سلطنت قاجار و انتقال قدرت به رضاخان پهلوی به رأی گذاشته شد، حمایت کرد. در نخستین دولتی که در دوران رضاشاه تشکیل شد، طعم وزارت را برای نخستین بار چشید و در دولت محمدعلی فروغی به عنوان وزیر مالیه در ۲۹ آذر ۱۳۰۴ به مجلس معرفی شد.
نخستین گام عملی برای برنامه ریزی صنعتی شدن ایران در دوران وزارت او برداشته شد: طرح «توسعه اقتصادیات» در دستور کار مجلس قرار گرفت که مقرر می کرد تا ده سال، هرساله پانصدهزارتومان از درآمد کشور در خزانه داری کل در حساب مخصوصی به نام «سرمایه توسعه اقتصادی» گذاشته تا دولت آن را منحصراً هزینه ساخت نیروگاه های برقابی، آبیاری، سدبندی، خشکانیدن باتلاق ها، استخراج معادن، ساختن راه آهن سبک، لوله کشی آب شهری، احداث خطوط تلگراف و امثال آن کند. متخصصان لازم برای این طرحها می بایست از آمریکا استخدام شود. این طرح را «کمیسیون اقتصادیات» مجلس تهیه کرده بود که ابتکار تشکیل آن را میرزا یحیی دولت آبادی داده بود.
سال بعد، بیات به کرسی قانونگذاری بازگشت و تا اوائل سال ۱۳۲۲ نماینده اراک و نایب رئیس مجلس بود. در این سال ها بارها به او پیشنهاد وزارت شد اما نپذیرفت تا اینکه در هشتم اردیبهشت ۱۳۲۲ علی سهیلی او را به عنوان وزیر دارایی به مجلس معرفی کرد.

مرتضی قلی بیات
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/مرتضی‌قلی_بیات

بپرس